ค้นพบ: ทุกวินาทีตอนนี้ !! ‘รถเมล์ คะนึงนิจ’ เผยทุกอย่างในชีวิตคือลูก

เมื่อ บุษ คนึงนิตย์ เป็นแขกรับเชิญพิเศษรายการ Friday Club Show โปรดิวซ์โดย CHANGE2018 เขาเปิดใจเกี่ยวกับชีวิตและแสดงความรักในทุกมุมของหัวใจ เพราะเขารู้สึกอยากมาที่นี่เพื่อนั่งคุยกัน เรื่องนี้สบายมาก ตอนนี้สำหรับอันที่สอง! ! บัส คนึงนิจ เผยทุกสิ่งในชีวิตคือเด็ก

รถบัสแคนอนไนท์: ในฐานะแม่ ฉันอดทนมากตั้งแต่ตั้งท้อง (หัวเราะ) เพราะเรารู้ว่าเราแพ้ท้องและรู้สึกปวด ไม่ใช่ว่า คนไข้แค่กินยาแล้วหาย แต่กินยาแล้วไม่หายก็กินยาไม่ได้ .เป็นไปไม่ได้ เป็นไปไม่ได้ มียาเพียงไม่กี่ประเภทเท่านั้นที่รับประทานได้เนื่องจากเรากังวลว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับทารก ทารกจะโอเคไหมถ้าฉันทำเช่นนี้? ทารกสามารถหายใจได้หรือไม่? เหมือนเป็นคนหวาดระแวงระหว่างตั้งครรภ์เพราะมีความวิตกกังวลมาก เราจะเลี้ยงลูกอย่างไรจนกว่าพวกเขาจะคลอดอย่างปลอดภัย? ลูกฉันร้องไห้แบบนี้ หมายความว่าไง? นี่อะไรน่ะ? เช่นเดียวกับงานบ้านอื่นๆ ในชีวิต กลายเป็นงานของเด็ก 100% ราวกับว่าชีวิตของเราหายไปอย่างสิ้นเชิง

แต่กลับกลายเป็นความสุข

บัส คนึงนิจ : ใช่ครับ แต่ถ้าถามว่าผมเลี้ยงเขาแล้วมีความสุขไหมเราก็ดีใจครับ เราเห็นความก้าวหน้าของเขาทุกวัน วันนี้ลูกของฉันคลานได้ วันนี้ลูกของฉันกำลังเดิน ลูก ๆ ของฉันกล่าวสวัสดีวันนี้ วันนี้ลูก ๆ ของฉันกำลังทำสิ่งนี้และสิ่งนั้น มันน่าตื่นเต้นที่ได้เห็นเขาเปลี่ยนแปลงทุกวัน บางทีในหนึ่งหรือสองวันเขาเปลี่ยนไป และเราจะประหลาดใจและภาคภูมิใจ

ใช้เวลากับลูกๆ ของคุณให้มาก คุณแบ่งปันเวลากับพ่อของลูกไหม?

รถโดยสารประจำทาง: สงสัยผิดหวังนิดหน่อยครับ. เพราะเวลาทั้งหมดอยู่กับลูกก็จะมีเวลาอยู่กับเขาน้อยลง ถามว่ามีโอกาสได้คุยกับพี่บอลที่แทบไม่ได้คุยกันตอนพี่บอลออกไปทำงานหรือเปล่า เพราะเช้าวันหนึ่งลูกของเราตื่นมาจึงพาทารกแรกเกิดลงไปกินข้าวและมีพี่เลี้ยงคอยดูแล เวลาอุ้มลูกตอนกลางคืนให้เข้านอน พี่บอลก็จะมีโมเมนต์แบบนี้เหมือนกัน…ถ้าส่งเสียงดัง ลูกจะไม่หลับแบบนี้ แล้วมันก็เหมือนหายไป แต่เราเริ่มมีเวลาเล่นพี่บอล นั่นหมายถึงการคอยดูแลกัน หาโอกาสพูดคุย และพยายามปรับตัวว่ามีเวลาที่แน่นอนในการนั่งคุยกันหรือไม่ หรือจะออกไปกินข้าวคนเดียวแบบนี้ เพราะเมื่อก่อนฉันไม่ค่อยมีอารมณ์ปล่อยให้ลูกกินข้าวคนเดียวแต่ช่วงนี้เริ่มมีเรื่องขึ้นแล้ว

แต่เธอไม่เพียงแต่ดูแลเธอเท่านั้นเธอยังเป็นภรรยาที่ดุร้ายอีกด้วยแม้ว่าสามีของเธอจะไปเล่นฟุตบอลทำไมไม่ปล่อยเขาไปล่ะ?

บัส คนึงนิจ : กังวลว่าจะเจ็บ บางทีเตะครั้งสุดท้ายเมื่อสองเดือนก่อนตอนที่พี่บอลไปเตะผมปล่อยเขาไป ช่วงนี้เพราะรู้สึกว่าเขาเป็นเหมือนเชฟนั่นเอง เขาบอกว่าเขาโทรหาเชฟเอง แต่เราไม่รับสาย เพราะเรามีลูกที่ต้องดูแลทุกวัน ตอนเช้าเขาตะโกนใส่กล้องรถบัสแล้วรับโทรศัพท์ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเราก็วิ่งไปรับโทรศัพท์ เมื่อเรารับโทรศัพท์ เพื่อนของเขาบอกว่ารถบัสเกิดอุบัติเหตุ หัวของเขามีเลือดออก และมือของเขาคงหักไปแล้ว สิ่งที่เราคิดคือจะเลี้ยงลูกของเราอย่างไรรู้ไหม? เด็กยังเด็กอยู่และถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับมือของเขา ถ้ามือหัก เขาใช้ไม่ได้ แปลว่าเขาอุ้มเด็กไม่ได้ทุกประเภท อันดับแรกเราติดต่อโรงพยาบาลดีล และขอให้โรงพยาบาลจัดการ และพี่บอลก็ไปที่นั่นด้วย เมื่อเรามาถึงห้องฉุกเฉิน เราก็ติดแผ่นแปะแบบนี้ จากนั้นมือของฉันก็ช้ำไปแล้ว เขาก็เดินไปบอกพยาบาลว่าอย่าบอกภรรยาว่าแผลของฉันเป็นอย่างไรบ้าง สมมุติว่ารถบัสมาถึงเพื่อที่เธอจะได้ไม่เห็นว่าบาดแผลของฉันใหญ่แค่ไหน ในท้ายที่สุด เขาได้รับความเสียหายที่ศีรษะเพียงเล็กน้อยเท่านั้น แต่มือของเขาจำเป็นต้องได้รับการผ่าตัด ความกังวลเดียวของเราในตอนแรกคือเขาจะไม่สามารถใช้มือได้ นอกจากเลี้ยงลูกแล้ว เรายังต้องดูแลสามี ซึ่งกลายเป็นภาระ คือเราบอกเขาโดยตรงว่าเราต้องช่วยเหลือกัน คือ ทำทุกอย่างที่สามารถขจัดความเสี่ยงทั้งหมดได้ เพราะลูกของเรายังเด็กและเรายังมีเวลาดูแลลูกอีกด้วยสิ่งใดที่อาจเสี่ยง แม้เพียงเล็กน้อย ความเสี่ยงนั้นสามารถขจัดออกไปได้ เพียงแค่ตัดมันออกเสียก่อน

สามารถรับชมรายการ CLUB FRIDAY SHOW ตอนที่ผ่านมา จัดทำโดย CHANGE2561 ได้ทาง YouTube: