เพลง : ฝนตกอีกแล้ว
ศิลปิน : ปราง ปรางทิพย์
ฉันไม่ชอบเลย เวลาฝนตกลงมาอย่างนี้ มันรู้สึกไม่ดี
เมื่อ ไม่มีเธออยู่ด้วยกันตรงนี้ อ้างว้างเหงาสิ้นดี
มันทรมานอยู่คนเดียวอย่างงี้ มองหาเธอไม่มี
เธอจากหนีไปอยู่ที่ใด รู้บ้างไหมว่าใครนั้นเฝ้ารอ
รักคำนั้นที่เราเคยร่วมก่อ มันยังไม่มีค่าพอ
จะขอให้เธอกลับคืนมา
ฉันมองไปรอบๆ กาย สุดท้ายไม่เห็นแม้เงาเธอเลย
ฟ้าร้องทุกครั้งฉันตกใจ ไม่มีเธอให้กอดเหมือนอย่างที่เคย
ถ้อยคำที่ออดอ้อน ตอนนี้ไม่มีสิทธิ์ได้พูดมันเลย
ก็เธอมาหายจากกันเฉยๆ ฉันเลยต้องเหงาแค่เพียงลำพัง
เธอหายไปกับสายฝนทิ้งคนๆ หนึ่งให้พร่ำเพ้อ
ยังเฝ้ายังฝันยังหลงละเมอ ว่าสักวันเธอจะกลับมา
ฉันหลอกตัวเองทุกวันแต่สุดท้ายฉันก็มีน้ำตา
มันเจ็บปวดช้ำระกำอุรา ก็เธอมาจากลาไม่บอกสักคำ
ก็เธอมาจากลาไม่บอกสักคำ
ฝนตกอีกแล้วรู้ไหมว่าฉันร้องไห้อีกแล้ว
มันหนาวมันเหงามันคิดถึงเธอ
ฉันคงไม่เจอกับเธออีกแล้ว
ฝนตกอีกแล้วรู้ไหมว่าฉันร้องไห้อีกแล้ว
มันหนาวมันเหงามันคิดถึงเธอ
ฉันคงไม่เจอกับเธออีกแล้ว
ฉันเกลียดฤดูฝนที่ทำให้ฉันต้องเสียใจ
ฝนตกลงมาครั้งใดฉันต้องร้องไห้เพราะเธอทุกที
สายฝนที่หล่นพรำมันยิ่งตอกย้ำให้เจ็บอย่างนี้
ย้อนภาพเก่าๆ เรื่องราวดีๆ ที่เราเคยมีมันวนกลับมา
สุดท้ายก็ได้แต่หวังว่าเธอจะยังคิดถึงฉันบ้าง
เวลาฝนตกฟ้าร้องเสียงดังฉันก็ยังอยากมีเธอข้างๆ
แม้ความเป็นจริง ภาพที่เคยชัดเจนมันเลือนลาง
อยากฝากเพลงนี้ให้เธอได้ฟัง ฝนตกทุกครั้งฉันคิดถึงเธอ
ฝนตกอีกแล้วรู้ไหมว่าฉันร้องไห้อีกแล้ว
มันหนาวมันเหงามันคิดถึงเธอ
ฉันคงไม่เจอกับเธออีกแล้ว
ฝนตกอีกแล้วรู้ไหมว่าฉันร้องไห้อีกแล้ว
มันหนาวมันเหงามันคิดถึงเธอ
ฉันคงไม่เจอกับเธออีกแล้ว
ฝนตกอีกแล้วรู้ไหมว่าฉันร้องไห้อีกแล้ว
มันหนาวมันเหงามันคิดถึงเธอ
ฉันคงไม่เจอกับเธออีกแล้ว
ฝนตกอีกแล้วรู้ไหมว่าฉันร้องไห้อีกแล้ว
มันหนาวมันเหงามันคิดถึงเธอ
ฉันคงไม่เจอกับเธออีกแล้ว
ฉันคงไม่เจอกับเธออีกแล้ว ฉันคงไม่เจอ
ฝนตกอีกแล้วรู้ไหมว่าฉันร้องไห้อีกแล้ว