ดนตรี/ทิวา ศราจุตา

คนที่ไม่ติดตามข่าววงการเพลงแบบละเอียดอาจไม่รู้ว่าเพลงฮิปฮอปหรือแร็พเป็นเพลงที่ครองวงการเพลงในยุคนี้จริงๆ อันที่จริงฮิปฮอปเป็นดนตรีที่มีอิทธิพลมากที่สุดมานานกว่าสองทศวรรษ

หากเรานับจุดเริ่มต้น เราต้องย้อนกลับไปในทศวรรษ 1970 ซึ่งเป็นช่วงที่งานปาร์ตี้จัดขึ้นในย่านที่อยู่อาศัยของคนอเมริกันผิวดำในนิวยอร์ก นี่คือที่มาของความเสื่อมโทรมหรือจะบอกว่าเป็นสลัมก็ไม่ผิด การชุมนุมเหล่านี้เรียกว่า “ปาร์ตี้บล็อก” เริ่มขึ้นในหมู่คนหนุ่มสาวในเขตบรองซ์ ในงานปาร์ตี้จะมีดีเจเล่นบัตรขูดระหว่างเพลง นอกจากการแรปและคำพูดที่เข้ากันกับจังหวะของเพลง “แร็พ” แล้ว วัยรุ่นคนอื่นๆ ที่มีความสามารถในการเต้นก็มาร่วมเบรกแดนซ์และแข่งขันกันอีกด้วย

ทั้งในด้านแนวดนตรีและวัฒนธรรม ฮิปฮอปยังคงได้รับความนิยมอย่างต่อเนื่อง การพูด/แร็พด้วยศัพท์แสงของตัวเองและการใช้สำนวนโดยใช้เครื่องเล่นแผ่นเสียง ดีเจ/การเกาและเบรกแดนซ์ ซึ่งทำโดยวัยรุ่นจากชุมชนต่างๆ ที่เริ่มพัฒนาขึ้น กลายเป็นงานสำหรับมืออาชีพ

เพลงฮิปฮอปไม่ได้รับการบันทึกอย่างเป็นทางการสำหรับการออกอากาศทางวิทยุหรือโทรทัศน์จนกระทั่งปี 1979 เดิมเรียกว่า “ดิสโก้แร็พ” และต่อมาถูกย่อเป็น “แร็พ” เป็นแผนกย่อย หนึ่งในแนวเพลงยอดนิยมแต่ก็ไม่ประสบความสำเร็จในชั่วข้ามคืน ใช้เวลาหลายปีกว่าจะได้รับความนิยมอย่างกว้างขวาง

คลื่นลูกแรกของดนตรีฮิปฮอปที่เข้าสู่ดนตรีกระแสหลัก ดิสโก้ มีอิทธิพลค่อนข้างมาก และเนื้อหาของเพลงก็สนุกสนานและให้ความรู้สึกแบบปาร์ตี้ ในช่วงทศวรรษที่ 1980 สไตล์ฮิปฮอปเริ่มมีความหลากหลาย พัฒนาไปสู่รูปแบบที่ซับซ้อนมากขึ้นและแพร่กระจายไปทั่วโลก คลื่นลูกแรกในปัจจุบันมักเรียกกันว่า “โรงเรียนเก่า”

คลื่นลูกที่สองหรือ “โรงเรียนใหม่” เข้าสู่ยุคทองของฮิปฮอป นี่เป็นช่วงเปลี่ยนผ่านระหว่างกลางทศวรรษ 1980 ถึงกลางทศวรรษ 1990 ซึ่งพัฒนายุคอัลบั้มฮิปฮอป เห็นได้ชัดเจนผ่านเสียงอิเล็กทรอนิกส์ ในขณะที่เนื้อหาเน้นไปที่การมีแก๊งค์ มุ่งเน้นไปที่วิถีชีวิตที่หยาบและรุนแรง การปรับปรุงสภาพความเป็นอยู่ของเยาวชนแอฟริกันอเมริกันในเมืองชั้นใน ในทางกลับกัน ความนิยมของฮิปฮอปยังคงขยายตัวอย่างต่อเนื่อง และจะเร็วขึ้นเรื่อยๆ

ในช่วงเวลานี้เองที่ฮิปฮอปเริ่มแสดงเนื้อหาที่สะท้อนถึงชะตากรรมของคนผิวดำที่ยากจนในสลัม การต่อต้านยาเสพติดและความรุนแรง แต่กลับกลายเป็นว่าศิลปินจำนวนมากต้องเสพยา ศิลปินฮิปฮอปหลายคนถูกจำคุกหรือได้รับบาดเจ็บจากการเป็นทั้งผู้ติดยาเสพติดและผู้ค้ายาและเข้าไปพัวพันกับแก๊งอาชญากร

ในช่วงต้นถึงกลางทศวรรษ 1990 การต่อสู้แร็พและการท้าทายเริ่มต้นขึ้นระหว่างแร็ปเปอร์จากนิวยอร์กและแคลิฟอร์เนียตะวันออก นอกจากนี้ยังมีภูมิภาคที่พัฒนาสไตล์ของตนเอง เช่น Southern rap และ Atlanta rap เช่นเดียวกับศิลปินหญิงหรือแร็พสตาร์ที่กำลังเริ่มสร้างความแตกต่างและได้รับความนิยมอย่างกว้างขวางมากขึ้น

ฮิปฮอปกลายเป็นแนวเพลงที่ขายดีที่สุดในช่วงกลางทศวรรษ 1990 โดยยอดขายพุ่งสูงสุดในปี 1999 นอกจากนี้ อิทธิพลของฮิปฮอปเริ่มขยายออกไปนอกสหรัฐอเมริกาไปสู่โลกกว้าง

หลังจากที่ความนิยมของแร็ปเปอร์อันธพาลเริ่มลดลง ความนิยมของฮิปฮอปก็ยังคงดำเนินต่อไปในช่วงปลายทศวรรษ 1990 และต้นทศวรรษ 2000 ฮิปฮอปยังค้นพบวิธีที่จะขยายอิทธิพลไปยังแนวเพลงยอดนิยมอื่นๆ เช่น อาร์แอนด์บี ร็อค นีโอโซล และนูเมทัล แม้แต่ในแวดวงชนบท ดนตรีประเภทอื่นก็ไม่สามารถต้านทานกระแสของฮิปฮอปได้ เป็นผลให้เกิดการผสมผสานสไตล์ดนตรีที่หลากหลาย

การผสมผสานเหล่านี้ช่วยให้ฮิปฮอปกระแสหลักเปิดรับอารมณ์ของดนตรีอื่นๆ เน้นการใช้ท่วงทำนองอันไพเราะ กลายเป็นเพลงป๊อปรูปแบบที่ได้รับความนิยมมากที่สุดตั้งแต่ปลายทศวรรษ 2010 จนถึงปัจจุบัน

ในเวลาเดียวกัน มีแร็ปเปอร์หญิงหรือศิลปินฮิปฮอปเพียงไม่กี่คนในโลกยุคแรกของฮิปฮอปมาเป็นศิลปินที่มีบทบาทสำคัญมากมายไม่ว่าจะเป็นการมีชื่อเสียงหรือทำเงินมากมาย

เมื่อถึงจุดนี้ ฮิปฮอปได้สร้างชื่อเสียงให้กับตัวเองอย่างมั่นคงในวงการเพลงกระแสหลัก ไม่เพียงเท่านั้น ฮิปฮอปยังสร้างสีสันอันน่าประหลาดใจให้กับดนตรีประเภทอื่นอีกด้วย ทั้งยอดขายและอันดับเพลง นอกจากนี้ ระหว่างช่วงปลายทศวรรษ 2000 ถึงต้นปี 2010 แร็ปเปอร์สามารถสร้างผู้ติดตามผ่านกระบวนการเผยแพร่เพลงออนไลน์ เช่น เว็บไซต์ โซเชียลมีเดีย และบล็อก

ฮิปฮอปก็เหมือนกับดนตรีที่ได้รับการยอมรับว่าเป็นแนวเพลงหลักในโลกดนตรีที่ไม่ได้เกิดแล้วหายไปอย่างรวดเร็ว มันเจาะลึกมากจนต้องใช้เวลา 50 ปีจึงจะสร้างผลกระทบดังกล่าว หากคุณดูรายชื่อ 20 ศิลปินที่ทำรายได้สูงสุดในรอบ 10 ปีที่ผ่านมา คุณจะพบว่ามากกว่าครึ่งหนึ่งเป็นศิลปินฮิปฮอป

ขอขอบคุณรูปภาพจากสถาบันสมิธโซเนียน, Universal Music, ranker.com