สาวงามที่ผสมผสานความสวยและความสามารถ รองแชมป์มิสยูนิเวิร์ส 2023 “อันโตเนีย โปซิอู” มาเผยความลับจักรวาล เผยเบื้องหลังการประกวดมิสยูนิเวิร์ส ที่ต้องผ่านดราม่าและถูกกลั่นแกล้งอย่างหนัก พร้อมจะมาเล่าให้ฟังในรายการ WOODY INTERVIEW คุณผ่านอุปสรรคมาได้อย่างไรเพื่อมาถึงจุดนี้

คุณคิดว่ามันจะไปไกลกว่าที่เราคิดในชีวิตหรือไม่?

อันโทเนีย: จริงๆ แล้วแอนได้เข้าประกวดนางงามแล้วโดยหวังว่าจะชนะ แอบเสียใจที่ไม่ได้มงกุฎคืน แต่แอนรู้สึกตื่นเต้นที่จะได้ขึ้นไปถึงจุดสูงสุด ซึ่งเป็นสิ่งที่เธอไม่ได้ทำมานานแล้ว สิ่งนี้ดูเหมือนจะเปิดประตูสู่ความมั่นใจให้กับผู้หญิงอีกหลายคน และทำตามแบบอย่างของอันเพื่อเขาจะไปได้ไกลกว่าอัน

ขณะที่ผมดูเกม ผมเอาแต่คิด บางทีอาจมีคำถามหนึ่งว่า คุณจะทำอะไรกับตำแหน่งนี้ หากคุณได้รับโอกาสในการยอมรับมัน? อยากฟังคำตอบของแอนไหม?

แอนโทเนีย: แอนคิดว่าคำถามนี้อาจจะอยู่ในสามอันดับแรกด้วยซ้ำ สำหรับแอน เธอเชื่อในชื่อเสียงและชื่อเสียงที่มาพร้อมกับการเป็นมิสยูนิเวิร์ส แต่อะไรที่สำคัญที่สุด? เราใช้แพลตฟอร์มนี้เพื่อรับแรงบันดาลใจ มาเป็นแรงบันดาลใจให้กับผู้หญิงที่นับถือตัวอย่างของเรา ในยุคที่โซเชียลมีเดียทุกอย่างต้องรวดเร็ว เราควรใช้แพลตฟอร์มของเราเพื่อสร้างการเปลี่ยนแปลงใหม่ในการสนับสนุน เพราะอันก่อตั้งบริษัทของตัวเอง ทำสเปรย์กันแดด ขายบะหมี่ผัด และขายน้ำพริกบน TikTok เพราะแอนเห็นเราสร้างรายได้ให้ตัวเอง มันทำให้เรารู้สึกเป็นอิสระสิ่งนี้ทำให้เรามีความเข้มแข็ง โดยเฉพาะในฐานะผู้หญิง

สังคมของเราบังคับให้ผู้หญิงต้องอยู่บ้าน การแต่งงานกับสามีที่ร่ำรวยยังคงเป็นบรรทัดฐานทางสังคม แต่ฉันเชื่อว่าผู้หญิงอย่างเราสามารถทำอะไรได้มากกว่านั้น ถ้าเราสร้างรายได้ให้ตัวเอง เราก็ไม่ต้องเป็นภาระให้คนอื่น เช่นเดียวกับโครงการความร่วมมือ มาเป็นอินฟลูเอนเซอร์ ขายต่อ หรือเริ่มต้นบริษัทของคุณเอง ดังนั้น An และ Xiaobu จึงวางแผนที่จะให้เขาทำงานร่วมกัน หากแอนชนะตำแหน่งนี้ เธอจะสนับสนุนและสร้างแรงบันดาลใจให้คนรุ่นใหม่รวมทั้งผู้หญิงกล้าที่จะเริ่มต้นธุรกิจของตัวเอง กล้าที่จะสร้างสรรค์บางสิ่งให้กับตัวเอง โดยเป็นตัวอย่างให้พวกเขา แอนจะต้องเป็นแบบอย่างของเขาก่อนจะบอกเขาว่าคุณทำได้

คุณกลับไปที่ห้องแล้วร้องไห้เมื่อเกมจบลงหรือไม่?

อันโทเนีย: ไม่ บางทีฉันอาจจะตกใจนะ อาจทำให้อะดรีนาลีนพลุ่งพล่านตลอดการถ่ายทำสามสัปดาห์ ฉันนั่งเล่นโทรศัพท์ประมาณ 4 ชั่วโมงโดยไม่ขยับตัว ยังไม่ได้ล้างหน้าเลย นั่งดูปฏิกิริยาต่อไป นั่งดูทั้งหมดเลย ทุกคนก็เริ่มหัวเราะเช่นกัน ทุกคนกรีดร้องตามไป แต่อีกวันต่อมาเมื่อฉันตื่นขึ้นมา มันก็วิ่งเข้ามา ดูว่าคนอื่นมีปฏิกิริยาอย่างไร ในขณะนั้นน้ำตาก็ไหลอย่างควบคุมไม่ได้เหมือนน้ำพุและน้ำตก แอนร้องไห้ไม่ใช่เพราะเราแพ้ เพราะอันรู้ดีว่าการแข่งขันจะต้องมีผู้ชนะและผู้แพ้ เราต้องตัดสินใจก่อนที่จะลงแข่งขัน แต่ดูเหมือนเราจะทำทุกอย่างที่ทำได้ 100% แล้วเราก็มาถึงจุดนี้แล้วเหรอ? มันเหมือนกับการถามตัวเองว่ามีอะไรมากมายหรือเป็นเพียงวินาทีที่เราทำดีที่สุดเท่าที่จะทำได้? เราผิดพลาดตรงไหน? แต่หลังจากนั้นฉันก็แบบ โอเค แค่ร้องไห้และรู้สึกทุกอย่าง ทุกอารมณ์ที่เข้ามาแล้วไม่ร้องไห้เขาก็เล่าต่อ

คุณผ่านอะไรมามากมายก่อนที่จะมาถึงจุดที่คุณอยู่ในปัจจุบัน คุณเผชิญกับเทรนด์อะไรบ้างนับตั้งแต่เข้าร่วมการแสดง และคุณผ่านมันมาได้อย่างไร?

อันโทเนีย: คุณจะเป็นนางแบบได้ยังไงในเมื่ออ้วนขนาดนี้? ฉันตกตะลึงไม่คิดว่าความงามภายนอกของเราจะสำคัญขนาดนั้น ใครๆ ก็ต้องมา Bully พอส่องกระจกก็ไม่เห็นมีอะไรผิด แล้วทำไมคนอื่นถึงผิดขนาดนี้? อันอันไม่เข้าใจเรื่องนี้ในเวลานั้น ดังนั้นเธอจึงเสียใจมาก ตอนนั้นแอนอายุเพียง 17 ปี จิตใจของเรายังไม่ยอมรับว่านี่คือโลกของนางงามและนางแบบ คงจะประมาณนี้ ถึงวันนี้ แอนก็ยังคิดถึงช่วงเวลานั้นอยู่ เมื่อฉันส่องกระจก ฉันไม่เคยเห็นว่าน้ำหนักลดหรือเพิ่มขึ้นเลย เพิ่งเห็นว่าต้องต่ำกว่านี้ หรือมันต้องสวยกว่านี้? แล้วมาแข่งขันเวลายืนบนเวทีเราอาจไม่มั่นใจ แต่ฉันหวังว่าทุกคนจะเห็นว่าเรามีความมั่นใจ สิ่งนี้จะทำให้เขามีความมั่นใจในตัวเองด้วย แต่ฉันคิดว่ามันเป็นการเดินทางมากกว่า นี่คือสิ่งที่ต้องพัฒนาทุกวัน

แม้จะผ่านมาเกือบ 10 ปีแล้ว แต่แอนก็ยังไม่สวยกว่านี้! แต่นี่คือทุกวัน ขณะที่แอนเดินผ่านไป แอนพูดกับตัวเองว่า สิ่งที่คนอื่นคิดไม่ได้ขึ้นอยู่กับอนาคตของเรา อนาคตของเราไม่ได้ขึ้นอยู่กับสิ่งที่คนอื่นพูด หากเรารู้ว่าสิ่งที่เรามีอยู่มีคุณค่า เราก็มีเป้าหมายที่สำคัญ ไม่จำเป็นต้องฟังสิ่งที่คนอื่นพูด ท้ายที่สุดเขาพูดเพียงคำพูดที่ลอยผ่านไป โดยเฉพาะในวงการความงามทุกคนต่างก็มีความคิดเห็นที่ดีและไม่ดี แต่ท้ายที่สุดแล้วมันเป็นความรับผิดชอบของเรา มันจะส่งผลต่อเรามั้ย? แต่แอนยังสามารถยืนบนเวทีนี้และพูดเพื่อผู้หญิงทุกคนได้ แล้วเขากำลังทำอะไรอยู่? คือเวลาเขามารังแกเรา สิ่งที่เราควบคุมไม่ได้คือความไม่มั่นคงของเขา แอนพูดกับตัวเอง เราไม่สามารถควบคุมความเจ็บปวดของผู้อื่นได้ แต่เราสามารถควบคุมการใช้ชีวิตของเราผ่านความเจ็บปวดได้

แล้วก็มีแนวโน้มที่คุณเคยได้รับการเสนอตำแหน่งมาก่อนด้วย เขามาที่เกมและบ่นว่าเขาเสียใจที่ทิ้งมงกุฎไปเพื่อจะได้มงกุฎใหม่ สิ่งที่คุณบอกตัวเองให้ก้าวไปข้างหน้า?

อันโทเนีย: นั่นเป็นปัจจัยในการตัดสินใจสำหรับแอนจริงๆ ดังนั้นคำถามว่าจะไปแข่งขันหรือไม่ เพราะเหตุการณ์นี้ อันอันไม่เคยคิดเลยว่าเพียงเพราะพวกเราคนเดียว เราก็จะมาถึงจุดนี้ได้ รู้ว่าทุกสิ่งในวันนี้คือประสบการณ์ แล้วโอกาสที่ผู้อื่นมอบให้และช่องทางที่ทุกคนสามารถช่วยคุณปักหลักได้ล่ะ? แอนโทรมาถามว่าเราจะลงไปไหม? เราไม่เพียงแต่ตัดสินใจเท่านั้น เรายังต้องเคารพเขาด้วย ฉันคิดว่าเราทุกคนมีความฝัน มีความหลงใหลที่ยังแผดเผาอยู่ในใจ ทำไมเราต้องจำกัดความหลงใหลของเรา? เพราะคนเราคิดต่างจากเรา ฉันรู้ว่าความเสี่ยงในการแข่งขันอีกครั้งนั้นสูงมาก

แต่ถ้าแอนไม่พยายามทำแบบนั้น อย่าพยายามผลักดันตัวเองไปถึงจุดนั้น แอนจะใช้ชีวิตประจำวันของเธอและไม่เคยได้รับคำตอบเมื่อเธอถามคำถามกับตัวเองเพราะเธอกังวลว่าคนอื่นจะคิดอย่างไร ฉันคิดหนักเกี่ยวกับเรื่องนี้ประมาณสามเดือน แอนค้นพบว่าเรื่องราวยังมีอะไรมากกว่านั้น หากเรามีแพลตฟอร์มที่ใหญ่กว่าและมีคนรู้จักมากขึ้น เราก็มีศักยภาพที่จะโน้มน้าวผู้อื่นได้มากขึ้น ฉันโทรไปบอกเขาว่าเขาสบายดี จากนั้นเราก็ลงจากรถและเลิกสนใจคำพูดของใคร เพราะการกระทำดังกว่าคำพูด แอนทำทุกอย่างเพื่อให้ทุกคนเห็นว่าแอนไม่ได้ทิ้งมงกุฎไป อย่าเอาจุดของคนอื่น เพราะสุดท้ายแล้วเราจะมอบโอกาสที่เท่าเทียมกันให้กับทุกคน หากเราไม่ดำเนินการใดๆ มงกุฏก็จะเป็นเช่นนั้น ถ้าไม่ทำตามหน้าที่จริงๆจะครองราชย์ไหม? อันยังต้องการพยายามพัฒนาตัวเองและท้าทายตัวเองด้วย ดูว่าคุณสามารถไปได้ไกลแค่ไหนด้วยประสบการณ์ที่ได้รับตั้งแต่เริ่มต้น

คุณคิดว่าอะไรเป็นบทเรียนที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่คุณได้เรียนรู้จากปีที่ผ่านมาเกี่ยวกับการใช้ชีวิตในปัจจุบัน

อันโทเนีย: ฉันจะบอกว่าไม่เป็นไรถ้าเราทำผิดพลาด เราต้องการที่จะดีที่สุดในหลาย ๆ สิ่งในชีวิต เราต้องการชัยชนะ เราต้องการเป็นที่หนึ่ง และเมื่อเราไม่บรรลุเป้าหมายที่เราตั้งไว้สำหรับตัวเราเอง เราก็คิดว่าตัวเองเป็นผู้แพ้ แต่จริงๆ แล้ว ความล้มเหลวของเรา ความสูญเสียของเรา การที่เราไปไม่ถึงจุดนั้นไม่ได้หมายความว่าเราไม่ดีพอ มันแค่หมายความว่าเรายังมีอีกมากที่ต้องปรับปรุง เราอาจไม่ดีพอ แต่เราสามารถทำได้ดีมาก ความหลงใหลของเราไม่ควรหยุดเพื่อสิ่งอื่น เพียงเพราะเรายังไปไม่ถึง เราเสียใจได้ เราร้องไห้ได้ แต่มาสัมผัสความรู้สึกนั้นกันดีกว่า แล้วเผชิญหน้าและลุกขึ้นมาเอาชนะมันให้ได้ แอนอาจจะไม่ได้รับรางวัลมงกุฎ แต่แอนน์ได้รับมากกว่ามงกุฎที่จะมอบให้ฉันได้ เป็นความรักจากคนไทยที่อันไม่เคยคิดว่าจะได้รับ เมื่อเรากลับมาเราได้รับแรงบันดาลใจมาก การสนับสนุนฉันไม่เคยคิดว่าจะได้รับมันในชีวิตนี้ แอนภูมิใจมากที่ทำให้ทุกคนภูมิใจในตัวแอน ฉันอยากให้เขารู้ว่ายังมีอะไรมากกว่านั้น แต่เราจะอยู่ด้วยกันต่อไป

สามารถติดตาม WOODY INTERVIEW ได้ที่ Facebook : Woody , Youtube : Woody