“ชิปปี้ ศิรินทร์” ขอบคุณความรักที่ทำให้ใจสลาย จนน่าหดหู่แต่ก็ถือเป็นของขวัญแห่งชีวิตเพราะจะทำให้คุณเห็นคุณค่าในตัวเองมากขึ้น

เมื่อไร ชิปพิซิลิน ในฐานะแขกรับเชิญพิเศษของรายการ “Friday Club Show” ที่จัดทำโดย CHANGE2018 เขาได้เปิดใจเกี่ยวกับชีวิตของตัวเองและแทรกซึมความรักเข้าไปในทุกมุมของหัวใจ เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่ผมได้นั่งพูดคุยและเล่าเรื่องนี้และรู้สึกโล่งใจมาก ขอบคุณความรักของเธอที่เคยทำให้ความเสียใจของฉันถึงขั้นหดหู่ แต่ก็ถือเป็นของขวัญแห่งชีวิตเพราะจะทำให้คุณเห็นคุณค่าในตัวเองมากขึ้น

คุณต้องการที่จะชนะเมื่อมีบุคคลที่สามเข้ามาหรือไม่? แล้วฉันก็รู้สึกว่าต้องสู้ ฉันต้องถือว่าเขาเป็นที่ยอมรับ
ชิปปี้: ไม่เคยคิดจะอยู่กับใครเพราะเราเชื่อเสมอว่าถ้าเขารักเราเราก็ต้องเป็นคนเดียว เราไม่ใช่ที่หนึ่งของเธอ และผู้ชายคนนี้ เรารับไม่ได้หรอกถ้ารักเราอยู่แล้วทำไม? ทำไมถึงมีคนอื่นล่ะ? ถ้าเรารักเธอก็ต้องไม่มีใครอีกแล้ว

ต้องมีคนค้นหาว่าบุคคลนั้นคือใครจริงๆ ชิปทำอะไร?
ชิปปี้: เรารู้แล้วว่าคนนั้นคือใครเรารู้จักพวกเขา นั่นคือเราได้รู้จักพระองค์ด้วยกัน ในฐานะคนที่อยู่วงการเดียวกับชิปผมว่ามันเกินไปนะ

เราได้คุยกับเขาเรื่องอะไรหรือเปล่า? กล่าวคือบางครั้งเมื่อเราเห็นภาพของการนอกใจ เราคิดเสมอว่าทำไมไม่เคารพฉัน?
ชิปปี้: ใช่ ฉันคิดอย่างนั้น เพราะนั่นคือที่ที่เพื่อนๆ ของชิปไป เป็นสถานที่สาธารณะ หมายถึงทุกคนอยู่ที่นั่น ถ้าเพื่อนเราเห็นด้วยก็ต้องมีคนอื่นนอกจากเพื่อนเราที่เห็นด้วย จากนั้นเรารู้สึกเหมือนเรามีความสัมพันธ์แบบเปิด คนคงจะรู้ว่าเขาเป็นแฟนเรา คนจะคิดอย่างไร? ชิปแค่คิดว่ามันเป็นการไม่เคารพอย่างมาก ชิปคิดว่านี่คือสิ่งที่ชิปรับไม่ได้ ถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อหน้าคนอื่น คุณจะทำอะไรลับหลังอีกกี่อย่าง?

อาการของเราหลังเลิกราเป็นยังไงบ้าง?
ชิปปี้: อารมณ์หนักมากถึงขั้นซึมเศร้า

ที่บ้านเค้าว่าไงบ้าง? ลูกสาวของฉันเข้าสู่โหมดซึมเศร้า เพราะเลิกกับแฟนที่บ้านจะว่าไงดี? ถึงตอนนั้นเราจะเดทกับคนนี้ที่บ้านจะโอเคไหม?

ชิปปี้: คือว่าตอนที่ผมคบกับเขาผมไม่ค่อยได้เจอเขาที่บ้านเลย เพราะเราใช้เวลาอยู่กับพระองค์ ถามเขาว่าเขาเห็นด้วยกับการเลือกของเด็กหรือไม่. แต่ถ้าถามเขาว่าเขาเห็นด้วยมั้ย? ตอนที่เราเลิกกันเขาบอกว่ารอวันนี้มา 5 ปีแล้ว

แต่เราใช้มา 5 ปีแล้ว ทุกสิ่งเกี่ยวกับความรักก็หายไปเช่นกัน
ชิปปี้: ใช่ อาการอกหักของชิปตอนนั้นคือ เราแค่รู้สึกเหมือนเราอยู่ในเขตปลอดภัยในตอนนั้น ซึ่งก็คือเขา และวันนี้เขาจากไปแล้ว แล้วเราจะคุยกับใครล่ะ? เราจะอธิบายเรื่องนี้กับเพื่อนของเราอย่างไร? แล้วเขาจะเข้าใจเพราะว่าไม่ว่าเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ก็ตาม เราคุยกับเขาแล้วใช่ไหม? ตอนนี้เขาไปแล้วเราไม่รู้จะคุยกับใคร เราอยู่บ้านตามลำพังกับพี่เลี้ยงและแมว แบบนั้นเราไม่กล้าคุยกับเพื่อนเลย หากเรามีข่าวดีเราอาจอยากบอกเพื่อนๆ แต่ถ้ามีอะไรไม่ดีเราก็กลัวที่จะบอกเพื่อนๆ เราไม่ต้องการให้เพื่อนเป็นภาระหรืออะไรทำนองนั้น เราก็เลยเก็บมันไว้คนเดียวจึงเหมือนเป็นของสะสม จนเรารู้สึกว่าทนไม่ไหวแล้วจึงบอกเพื่อนว่าเหนื่อยมากไม่ไหวแล้ว เพื่อนจึงพาฉันไปหาหมอ

คุณร้องไห้หนักแค่ไหน?
ชิปปี้: นั่นคือตอนที่แม่บ้านกำลังนอนหลับใช่ไหม? พูดแล้วก็ร้องไห้จนหลับไป เพราะเรากลัวเขาจะบอกพ่อแม่

ตอนนั้นเรามีงานทำไหม? แล้วเราจะแยกรูปแบบได้อย่างไร?
ชิปปี้: มันเป็นช่วงเวลาที่ยากลำบากมาก เหมือนละครไทยมีฉากร้องไห้แน่นอน เมื่อเราร้องไห้เหมือนเราถูกกำจัดเราก็หยุดไม่ได้ เหมือนตอนออกก็อยากปล่อยอย่างอื่นเหมือนกัน

เรารู้สึกเศร้าหรือหดหู่
ชิปปี้: ตอนแรกเราคิดว่าถ้าเป็นเราคงต้องไปหาหมอก่อนใช่ไหม? เรารู้ว่าเราผิดปกติแต่ในใจเรารู้สึกว่าเหตุใดจึงผิดปกติ เพราะปกติแล้วเราเป็นคนมีความสุข ผู้ชายที่ทำได้ทุกอย่าง มองท้องฟ้า เห็นแมว เห็นสุนัขกระดิกหาง เรามีความสุขและเราสนุกกับมัน เราสนุกกับทุกสิ่งไม่ว่าเราจะทำอะไร แต่ในขณะนั้นเรารู้สึกว่าทำไมเราถึงเศร้ามาก ดูการ์ตูนร้องไห้ไปทำอะไรก็ร้องไห้ แล้วชิปก็ถามตัวเองว่าทำไมเขาถึงร้องไห้ ฉันร้องไห้เพราะฉันตอบไม่ได้ เหมือนเขาแค่อยากจะร้องไห้ แม้จะถามตัวเองว่าทำไมถึงร้องเพลงนี้ เราร้องไห้เพราะเลิกกับแฟน? เป็นเพราะเราเสียใจหรือเปล่า? เป็นเพราะเราคิดถึงเขาหรือเปล่า? แต่คำตอบคือไม่ กล่าวอีกนัยหนึ่งเราเลือกที่จะออกไป เราเลือกที่จะตัดสินใจครั้งนี้ แต่ทำไมเราถึงเสียใจ เราไม่เข้าใจ จึงไปหาหมอ คุยกับหมอ แล้วสรุปว่าเป็นโรคซึมเศร้า

แล้วจะรักษาได้อย่างไร?
ชิปปี้: คุณเริ่มทานยาตั้งแต่แรกหรือไม่? พอเริ่มกินยาก็รู้สึกดีขึ้น ฉันรู้สึกไม่ร้องไห้เหมือนเมื่อก่อน เลยหยุดกินยาเอง มันกลับยิ่งหนักขึ้นเหมือนร้องไห้หนักขึ้น ตอนนั้นเราไม่มีความคิดและไม่มีประสบการณ์ และมีคนรอบตัวฉันจำนวนไม่มากที่เป็นโรคซึมเศร้า เมื่อเราหยุดกินยาเราจะรู้สึกแย่ลง เราก็เลยไปหาหมออีกครั้ง เหมือนฉันแน่ใจว่าฉันโอเค เพราะปกติฉันเป็นคนคิดบวก แล้วคุณคิดว่าเราหายเป็นอย่างไรบ้าง? พอเรากลับไปหาหมอ เขาก็บอกว่าอย่าหยุดกินเองเลย ไม่ว่าจะเป็นอะไรหมอก็ต้องค่อยๆ เลิกยา จะหยุดเองไม่ได้ เนื่องจากเป็นฮอร์โมนสารเคมีที่หลั่งในสมองจึงไม่เหมือนกัน และยาช่วยควบคุมทำให้มีความสมดุลมากขึ้น หากหยุดอาจโยกเยกได้

จะต้องใช้เวลานานเท่าใดกว่าทุกอย่างจะกลับสู่สภาวะปกติและเป็นบวก?
ชิปปี้: ประมาณปีกว่าๆ นิดหน่อย

คุณมาไกลแค่ไหนกับความรู้สึกในแนวดิ่งของเรา? เคยคิดจนไม่อยากได้บ้างไหม?
ชิปปี้: เลขที่ ฉันแค่รู้สึกเหนื่อยมากไม่อยากตื่นเลย แต่นี่ไม่ใช่การทำร้ายตนเอง เพราะเรารู้สึกว่าสิ่งที่เราเลือกจะออกจากความสัมพันธ์นั้นไม่ดี เพราะเราเห็นคุณค่าของตัวเอง และถ้าเราทำร้ายตัวเอง นั่นก็หมายความว่าเราไม่เห็นคุณค่าของตัวเอง ในทางกลับกัน หากคุณบังเอิญพูดเหมือนคนปกติ ฉันหมายถึงเราคือคนที่ได้รับผลกระทบจากสิ่งนั้น ทำไมเราต้องเป็นคนที่พยายามทำร้ายตัวเองด้วย? เหมือนตอนเราซึมเศร้าใช่ไหม? ถึงกระนั้น เราต้องบอกว่าภาวะซึมเศร้าสามารถเป็นของขวัญให้กับชิปได้ เพราะเรารู้สึกว่าเมื่อเราซึมเศร้า ชีวิตจะเปลี่ยน เปลี่ยนความคิดของเรา มันทำให้เรามองเห็นทุกสิ่งดีขึ้นกว่าเดิม เรามีความสุขมากขึ้นกว่าที่เคยเมื่อรู้ว่าเราถึงจุดต่ำสุดแล้ว เราจะเห็นคุณค่าของความสุขที่เรามี แล้วเราก็รู้สึกเหมือนว่ามันสอนเราบางอย่างเกี่ยวกับตัวเรา เหมือนเราถามตัวเองมากกว่า เราต้องการอะไร? และสิ่งที่เราไม่ต้องการคือความสุขที่แท้จริงของเราคืออะไร? นั่นทำให้ชิปรู้สึกว่าชิปรู้สึกขอบคุณแฟนเก่าของชิปและขอบคุณผู้หญิงคนนั้น ชิปขอบคุณเพื่อนของเขาและทุกคน ในทุกกิจกรรมเราไม่เสียใจกับเวลาและไม่เสียใจอะไรเลย ขอบคุณมาก.

สามารถรับชมรายการ CLUB FRIDAY SHOW ตอนที่ผ่านมา จัดทำโดย CHANGE2561 ได้ทาง YouTube: