“คำบูม ปรียะดา” วายร้ายหน้าตาดีคาดเป็นสะใภ้ 10 ล้านบาท วันนี้ประกาศฤกษ์แต่งงานครั้งแรกร่วมกับ “แม่ลิซ่า ลินญา” และ “พ่อเจียนชัย ยะกง” เผยสาเหตุพ่อแม่แจงชัดไม่รับสินสอดบาทเดียว เตรียมอัพเดทคฤหาสน์มูลค่าพันล้าน “พีท กันตพร” ที่สร้างเพื่อภรรยาในอนาคตผ่านรายการ ทอล์คโชว์ยอดนิยมทางช่อง One31 ดำเนินรายการโดย พี.เค. ปิยะวัฒน์ และ ธัญญ่า ธัญญเรศ

ลูกสะใภ้มูลค่าหลายหมื่นล้าน?

ชีคบอม : จริงเหรอแม่? (เธอบอกไม่รู้) นิดหน่อย (หัวเราะ) คงเป็นฉันสินะ ถ้าไม่ใช่ฉันแล้วจะเป็นใคร?

ถึงเวลาแล้วหรือยัง?

แก้มบุ๋ม : 12 พ.ค. ปีหน้า หมั้นและแต่งงานเมื่อวันที่ 12 พฤษภาคม

ตอนแรกเขาลังเลอยู่สองวันเหรอ?

แก้มบุ๋ม : ฉันไม่ต้องการสองวัน ฉันเหนื่อย (หัวเราะ)

พ่อเป็นยังไงบ้าง?

คุณพ่อเจน : ตอนแรกเราบอกว่าวันที่ 12 ดี และวันที่ 19 ก็ดี เลือกวันไหนก็ได้ ในตอนเช้าพวกเขาหมั้นหมายและแต่งงานกัน แค่มีวันที่วุ่นวายแบบนี้ แต่ลูกสาวของฉันบอกว่าเธอเหนื่อย ถ้าปีหน้าอายุ 12 หรือ 19 ปี เธอจะต้องมีชีวิตที่ดี

แม่คุณเห็นด้วยไหม?

หลี่เหม่ย: มันขึ้นอยู่กับพวกเขาสองคน เพราะเขาเป็นคนเหนื่อยมากก็หมายความว่าเขาเป็นคนเหนื่อยมากและเขาต้องคิดด้วยตัวเอง ส่วนแม่ก็ไม่เป็นไร

แก้มบุ๋ม: คนเป็นแม่เตรียมพร้อมมากกว่าเจ้าสาว

หลี่เหม่ย: ใช่ นี่เป็นเรื่องธรรมชาติ เธอสวยกว่าเจ้าสาวเหรอ? ฉันไม่รู้ (หัวเราะ)

ธีมอะไร?

ชีคบอม: จริงๆ แล้วมันไม่เคยอยู่ในใจผมเลย ธีมงานแต่งงานของคุณต้องเป็นชุดแต่งงาน เลขที่ แต่ถ้าฉันคิดตอนนี้ ฉันจะทำให้มันเรียบง่ายและไม่มีดอกไม้เพียงพอ ชุดแต่งงานเพียงชุดเดียวก็เพียงพอแล้ว มันเป็นสิ่งเดียวกันทั้งเช้าและกลางคืน ผมพยายามเก็บดอกไม้ให้น้อยที่สุดเพราะรู้สึกเสียใจกับดอกไม้พวกนี้ครับ (หัวเราะ) ใช้ไปสักระยะแล้วโยนทิ้งไป คุณควรนำเงินมาให้ฉันดีกว่า คุณไม่จำเป็นต้องจ่ายเงินนั้น ไม่เน้นเครื่องดื่ม ไม่มีใครดื่ม

สถานที่จัดงานแต่งงาน?

แก้มบุ๋ม: ไม่รู้สิ ให้พีทคิดดู

ทำไมชุดแต่งงานต้องบีมาติกา?

แก้มบุ๋ม : เพราะพี่บีมาติกาคือคนที่ทำให้เราเข้าใจกัน พี่บีก็ทำชุดแต่งงานด้วย มีร้านขายชุดเจ้าสาวอยู่แล้ว ฉันคิดว่านี่เหมาะสม อย่างน้อยนั่นก็คือความรู้สึก มันเป็นคุณค่าทางจิตใจ นี่แค่ชุดแต่งงานนะ ส่วนชุดเจ้าบ่าวพีทก็เตรียมไว้แล้ว

คนที่ดูเรียบง่ายสามารถทำอะไรได้บ้างไหม?

แก้มบุ๋ม : ใช่ เขาเลือกทุกคน ยกเว้นพี่พีท แม้แต่พระภิกษุยังอยากเห็นหน้าตาของตัวเองและเห็นฤกษ์เมื่อเสื้อผ้าพร้อม ฉันไม่ต้องคิดอะไรอีกแล้ว เพราะงั้นก็ไม่ต้องเถียงกัน เพราะเราไม่ได้ปรารถนาสิ่งใดเป็นพิเศษ หากเราต้องการสิ่งใดเราก็บอกพระองค์ เขาพร้อมที่จะรับช่วงต่อจากเรา

มีแขกกี่คน?

แก้มบุ๋ม: น่าจะเป็นพันๆ อัน ฉันไม่รู้ว่ามีกี่อัน

พ่อแม่ของพวกเขาเชิญแขกจากฝ่ายเรากี่คน?

พ่อของเจน: ฉันกำลังทำรายการอยู่แต่ยังตอบไม่ได้

หลี่เหม่ย: เยอะมาก

แก้มบุ๋ม: แม่คนนี้น่าจะทั่วไทยตั้งแต่เหนือจรดใต้

แม่ลี : ใจเย็นๆ ก็ได้ แต่เน้นจังหวัดเป็นหลัก ทั้งสามคนต้องผ่อนคลายในฉากการแข่งขันมากเกินไปไม่ดี ฉันยังไม่ถูกห้ามจากลูกๆ ของฉัน เพราะยังไม่ถึงเวลา

ไม่จำกัดงบประมาณใช่ไหม?

ลักยิ้มบนแก้ม: อาจจะ?

พ่อเจน: นั่นอาจเป็นเรื่องจริง

หลี่เหม่ย: ได้โปรดทุกคน

แก้มบุ๋ม : วันนี้ 18 เราจะมาพูดเรื่องนี้จริงๆ เราจะหารือเรื่องนี้อีกครั้งในวันที่ 24 เพราะไม่ได้เจอกันเลยตั้งแต่ถามมา ยังไม่มีข้อสรุปที่ชัดเจน

ตอนนี้คุณยังไม่พร้อมเหรอ? ฉันต้องผ่านหลักสูตรเจ้าสาวหรือไม่?

แก้มบุ๋ม : ไม่ ฉันแต่งตัวได้แล้ว ใบหน้าและผมของฉันพร้อมมาก อาจเป็นเพียงการลดน้ำหนักเพียงเล็กน้อย แต่ถ้าคุณถามฉันคุณอาจไม่ได้เตรียมตัวให้มากกว่านี้ อาจจะไม่สามารถทำให้ใบหน้าของเธอแบนเหมือนแม่ได้

แม่ลี่: โอ้ ตอนนี้มันเป็นเรื่องธรรมชาติแล้ว ไม่รู้จะอัดอะไร (หัวเราะ)

งานแต่งงานของลูกคุณเตรียมตัวอย่างไร?

แม่ลี: ไม่จำเป็นต้องเรียน เพราะเราดูแลตัวเองอยู่แล้ว เตรียมพร้อมสำหรับทุกเหตุการณ์ เราดูแลตัวเองไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ไม่ต้องใช้เวลาทุกวินาที

แก้มลักยิ้ม: ยอดเยี่ยมเสมอ

พ่อคุณพร้อมหรือยัง?

คุณพ่อเจน: พร้อมแล้ว พรุ่งนี้คุณสามารถสวมชุดสูทได้

ทำไมพ่อแม่ไม่ขอเงินบาทเป็นสินสอด?

พ่อของเจน: ให้เขาดูแลลูกสาวอย่างมีความสุขตามหลังพ่อแม่ ตอนนี้เราโล่งใจที่จะมอบสิ่งดีๆ ให้เขา เราแก่แล้ว คุณจะทำอะไรกับเงิน? ดีกว่าปล่อยเขาไป.. อะไรก็ได้ก็ให้เขาเถอะ

คุณแม่ก็คิดแบบนั้นเหมือนกันเหรอ?

แม่ลี: สำหรับคุณแม่แล้ว เราคือคนที่ชอบหาเงินและให้ความรู้กับลูก เราฝากเงินทั้งหมดไว้กับเขา แต่คงจะดีไม่น้อยหากวันหนึ่งเขามีคนที่สามารถดูแลเขาได้ดีกว่าเรา เงินที่มาหาเราก็คือของเรา เราจะไม่เก็บมันไว้ ชอบเราเพราะเราทำเพื่อคนที่เรารักลูกๆของเรา ฉันบอกทุกคนว่าเราได้สร้างมันขึ้นมา เราจะไม่เป็นภาระแก่พระองค์ เราคือผู้ที่ต้องถวายมันแด่พระองค์

ชีคบอม : ฉันเคยได้ยินเรื่องนี้นะ ไม่เป็นไร. เมื่อสิ่งนี้เกิดขึ้นเราก็รู้สึกสบายใจ ใช้ชีวิตอะไรก็ได้ที่เราสบายใจ

แม่ลี่ : ถ้าลูกเหนื่อยเราจะเอาเงินลูกทั้งหมดไป เขาจะไม่มีแรงทำงาน เราได้รับการออกแบบให้ใช้ชีวิตและมีความสุขกับงานและเป้าหมายของเรา อย่าสร้างปัญหาให้คนข้างๆ เรายังไม่พร้อม เราพูดทุกคำที่มาจากเราและเป็นความจริง มิฉะนั้นเด็กจะไม่มีแรงทำ เขาเก็บงานทั้งหมดของเขาและใช้มันเพื่อสิ่งที่เขารัก เหมือนเวลาที่เราใส่ใจใครสักคน เราไม่ชอบอันใดอันหนึ่งเลย เราไม่ทำอย่างนั้น เงินหมดทุกคนแล้ว แต่เราไม่เอาเงินของใคร

บ้านมูลค่ากว่า 100 ล้าน จริงไหม?

แก้มบุ๋ม : ฉันคิดว่าฉันมีสิทธิที่จะออก ด้วยคุณสมบัติต่างๆ ที่เราแต่ละคนต้องการก็คือเรามีสิทธิที่จะมีบ้านบนพุทธมณฑลสาย 2 ในหมู่บ้านพิตต์ บนเนื้อที่ ไร่ครึ่ง แต่นี่เป็นอีกสถานที่หนึ่ง เราหมกมุ่นอยู่กับของเล่น เช่น มีโมเดลต่างๆ มากมาย โดยเฉพาะของพีทเอง มีโมเดลขนาดใหญ่ หรือขนาดเท่าของจริงอยู่เป็นจำนวนมาก เขารักมาร์เวล นี่ไม่รวมการตกแต่ง นี่เป็นเพียงโครงสร้างของบ้านต่างๆ ล้อมด้วยต้นไม้ใหญ่อย่างไรให้ดูสวยงาม? ทำให้ดูเหมือนอยู่ในโมเดล เขาต้องมีห้องดูหนัง ห้องเด็กเล่นเป็นของตัวเอง และฉันก็ต้องการห้องสำหรับเก็บของเล่น ที่นั่นมีอาคารอยู่อาศัย 2 ชั้นซึ่งมีอุปกรณ์ครบครันและสามารถใช้เก็บของได้ มีห้องสำหรับสุนัข ห้องพี่เลี้ยงหรือตอนนี้อยากเพิ่มโต๊ะสนุ๊กเกอร์อีกตัวในบ้าน? หาพื้นที่เพิ่มเพื่อวางโต๊ะพูล บ้านต้องมีลิฟต์ ตอนนี้ฉันไม่สามารถถือสิ่งของได้อีกต่อไป ตอนแรกบอกจะดีถ้าเราไม่มีสระว่ายน้ำที่บ้าน ฉันจะไม่ใช้มันทันที เพราะที่บ้านเขามีอยู่แล้ว ตอนแรกฉันไม่ต้องการมัน แต่หลังจากนั้นไม่นาน ฉันก็บอกกับพีทว่าฉันไม่เคยมีบ้านพร้อมสระว่ายน้ำเลยในชีวิต ฝ่ายชายก็บอกโอเค โอเค (หัวเราะ) เล็กไม่ใหญ่

พ่อเจน: บ้านจึงสร้างไม่เสร็จทันเวลา แก้ไขต่อ

แก้มบุ๋ม: แล้วก็ห้องพ่อแม่ด้วย แต่ฉันไม่รู้ว่าเขาหลับไปหรือเปล่า

พ่อแม่ของฉันอยู่กับฉันได้ไหม?

แม่ลี่: ไม่.

ชีคบอม : เขาไม่อยู่หรอก พ่ออิจฉาบ้านมาก ส่วนแม่ฉันไม่อยู่บ้านเลยลำบาก

คุณพ่อเจน : ไม่อยากออกไปไหนในรัศมี 3-4 กิโล (หัวเราะ)

ทำไมแม่ของคุณไม่อยู่บ้าน?

แก้มบุ๋ม : แม่ของเขาไม่เคยอยู่บ้านเลย ตอนกลางคืนก็ไปทองหล่อ สุขุมวิท เอกมัย ร่อนจากเหนือลงใต้ บางครั้งฉันก็ไปพัทยา ในคืนหนึ่ง ฉันไม่ได้ไปแค่ที่เดียว แต่ไปสองหรือสามแห่ง และไม่เคยใช้เงินเลย

แม่ลี : อย่าบอกเขา ไม่งั้นเขาจะบอกคุณ

แม่คะ คุณจะไปบาร์หรือเปล่า?

แม่ลี่ : เดินไปรอบๆ

ลักยิ้มแก้ม: เราจะไม่กลับไปถ้ายังไม่เช้า

หลี่เหม่ย: คุณ คุณมองไม่เห็นตอนกลางคืน ผมกลับมาตอนหกโมงเช้าเพื่อรอบิณฑบาต (หัวเราะ) บางทีฉันไม่กลับมาจนถึง 6 โมงเช้า แม่ไม่ง่วงนอน บางครั้งเราก็นั่งคุยกันเฉยๆ ทริปนี้เราเจอคนเยอะมาก ตั้งแต่อายุ 19 ยันรุ่นเรา รู้สึกว่าได้ความรู้มากมาย เราไม่มีภาระในการเลี้ยงลูกอีกต่อไป เราไม่เคยเดินทางตั้งแต่เรายังเด็ก มันเป็นการเดินทางเพื่อดู

คุณจะไปคนเดียวหรือกับเพื่อน?

หลี่เหม่ย: คุณสามารถหาเพื่อนได้ เหงาเมื่อไหร่ก็โทรไปโน่นนี่นี่ ทุกที่พร้อมและรอเราอยู่ ปีนี้เพื่อนของฉันอายุ 27 ปี

ลักยิ้มบนแก้ม: อายุน้อยกว่าฉัน

แม่ลี : เรียกเธอว่าเพื่อนมีความสุขใส่ไซส์เดียวกัน แล้วจะออกไปกับคนอายุเดียวกับคุณทำไม? ตอนนี้เขาร้องไห้และอยากกลับบ้าน ข้อเข่ามีอาการปวดมาก ที่นี่ไม่มีความเจ็บปวด

พ่อไม่ว่าอะไรถ้าแม่กลับมาตอนหกโมงเช้า?

คุณพ่อเจน : ยังไงก็ตามเราคุยกันเรื่องนี้ตอนเด็กๆ เขาไม่ได้เดินทาง ตอนนี้เหลือน้อยมากแล้ว (หัวเราะ) ฉันแต่งงานกับเขาเมื่อฉันอายุสิบเก้าหรือยี่สิบ หลังจากแต่งงานฉันก็กลายเป็นแม่อยู่บ้าน ทุกคนเติบโตขึ้นมาด้วยการช่วยกันทำมาหากิน ฉันหาเลี้ยงชีพได้ เขาบอกว่าเขาอยากออกไปเที่ยวกับกลุ่มเพื่อน และฉันก็ไม่มีปัญหา ฉันเล่นโทรศัพท์อยู่ที่บ้าน คุณเคยไปเที่ยวด้วยกันไหม? ฉันต้องนั่งรอจนดึกก่อนจะขอให้เขากลับมากลางดึก ดูเหมือนยังสามโมงเช้าอยู่เลย ฉันอยากจะนอนอยู่ในรถและรอ บางทีเขาไม่กลับมาจนถึงตีห้าหกโมงฉันก็เลยไม่อยากไป ครั้งหนึ่งเพื่อนขายรีสอร์ทที่ต่างจังหวัด อ่านแล้วบอกว่า 23.00 น. ไกลมาก คุยกันถึงตี 3 เลย (หัวเราะ)

ชิคแบม: คุณกำลังพูดถึงเรื่องอะไร?

หลี่เหม่ย : ถ้าพูดไม่เก่ง ทุกวันนี้จะมีหลี่เหม่ยมั้ย?

พ่อเจน: ฉันเผลอหลับไป เหลือเวลากลับบ้านไม่ถึงหนึ่งกิโลเมตร หลังจากจ่ายเงินที่ด่านทับช้างแล้วฉันก็เผลอหลับไปโดยมีรถอยู่ข้างๆ ดันไปชนราวกั้น นั่นมันซุปเปอร์คาร์ มันวิ่งไปตามถนนทั้งหมด ฉันสะดุ้งและตื่นขึ้น เขาถามฉันว่าทำไมฉันถึงหลับไป เออ ไม่น่าถามเลย (หัวเราะ) แต่ผู้คนก็เป็นคนดี รถชนรั้วตั้งแต่ต้นจนจบ หากทะลุราวกั้นตกครึ่งสะพาน ค่าซ่อม 700,000 บาท นี่คือสิ่งที่จะเกิดขึ้น

แม่ลี่ : ทำไมไม่รับทีหลังล่ะ?

พ่อเจน: ฉันไม่อยากไป ไปคนเดียวไม่อยากกลับก็ออกไป และตอนนี้พวกเขาก็แทงรถสปอร์ตคันหนึ่งและทะลุสิ่งกีดขวางบนภูเขา

แม่ลี่: เฮ้ ดีเลยไม่ได้เลื่อนออกไป

คุณจะไปและกลับกี่โมง?

แม่ลี่:ก็มีเยอะเหมือนกัน จากนั้นฉันก็ตื่นนอนตอนหกโมงเช้าแต่ก็สามารถเข้าร่วมกิจกรรมที่ทุกคนมีความสุขได้เข้าร่วมงานฉันออกไปทำงานตอนเย็นและไปทำงานอีกครั้งในเช้าวันพรุ่งนี้ วันอาทิตย์มีที่เที่ยวหลายที่ และแถวทองหล่อก็มีร้านค้าทั่วไปด้วย ชาวต่างชาติเรียกเธอว่าลิลลี่ คนไทยเรียกเธอว่าแม่ลี (หัวเราะ) อาชีพของเธอคือการเดินทาง สโลแกนคือเที่ยวกลางคืน ทำงานกลางวัน ใช้ชีวิตอย่างมีความสุข อยากนอนเมื่อไหร่ก็หยุดตรงนั้น ที่ปั๊มน้ำมันถ้าจะนอนเที่ยงให้จอดตรงนั้น เปิดหน้าต่างสักหน่อย ไม่มีทางที่ฉันจะตายในรถ

พ่อคงเคยโทรหาแม่ครั้งหนึ่งใช่ไหม?

พ่อเจน : เคยถามไหมว่ากลับมาแล้ว? เขาบอกฉันว่าเขากลับมาแล้ว เรามาถึงหน้าหมู่บ้านแล้ว เรารอมาหนึ่งชั่วโมงแล้ว เรายังไปไม่ถึงหมู่บ้านเลย บางทีเขาใช้รถอย่างสิ้นเปลือง ใช้รถไป 4 คันคนเดียว ขึ้นอยู่กับว่าวันนี้เขาจะไปที่ไหน ฉันกลับมาทุกวันพร้อมบาดแผลทุกวัน

ลักยิ้มที่แก้ม: ไม่ใช่แค่บาดแผล ถ้าจอดรถไว้บ้านคนอื่นก็ไม่ต้องจอด

แม่ลี่ : ลูกคะ เรามีใบขับขี่ตลอดชีพ

ลักยิ้มแก้ม: ฉันซื้อมัน.

แม่ลี : อ้าว ซื้อที่ไหนคะ? (หัวเราะ)

เมื่อก่อนพ่อโทรหาแม่ แต่ตอนนี้พ่อกำลังไล่ล่าลูกอยู่เหรอ?

คุณพ่อเจน : หนูอาจจะหัวโบราณไปหน่อย ผู้ชายเมื่อถึงเวลาบวชอย่าปล่อยให้ลูกออกไปข้างนอกเพราะกลัวจะเดือดร้อน เช่นเดียวกัน ลูกสาวของฉันก็กำลังจะแต่งงานเร็วๆ นี้ ฉันไม่อยากให้เขาไปไหน

แก้มบุ๋ม : ได้รับการแต่งตั้งกลางปีหน้า ฉันไม่ค่อยออกไปไหน แต่วันนั้นฉันก็มีเวลาไปทำงานและพบปะผู้คนใหม่ๆ อยากไป Sisi ตอนอายุ 34 ไม่ใช่ร้านอาหารโง่ๆ เป็นร้านที่เงียบสงบและเราก็คุยกัน พ่อโทรหาฉันตั้งแต่เวลา 23.30 น. เพื่อบอกฉันว่าฉันอยู่ที่ไหน ฉันจะไปที่ไหน และฉันกำลังทำอะไรอยู่ เหมือนฉันอายุ 18 ฉันบอกว่าฉันไม่ได้ทำอะไรเลย ฉันแค่กินข้าว ฉันจะกลับมาเร็ว ๆ นี้ แต่ฉันไม่เชื่อ ครึ่งชั่วโมงต่อมาผมโทรมาบอกว่าพ่อเครียดมากนอนไม่หลับ คุณสามารถกลับมาได้ ฉันตบโต๊ะแล้วบอกว่าไม่มีอะไร แล้วกลับมาตอนบ่ายสอง

พ่อของเจน: ฉันจะเสียใจสักวัน

แก้มบุ๋ม: พี่พีทไม่ได้สนใจหรอก เขาบอกว่าใช่ ฉันบอกคุณเมื่อฉันถึงบ้าน เขาไปนอนแล้ว เขาเข้านอนตั้งแต่เที่ยงคืนแล้ว

ที่ผ่านมาถ้าไม่ได้วางแผนจะแต่งงาน พ่อจะทำตามไหม?

พ่อเจน: ฉันติดตามแล้ว การเริ่มสร้างซีรีส์ทางโทรทัศน์มักเป็นเรื่องเกี่ยวกับการเริ่มต้นบางสิ่งบางอย่าง แต่เคยนอนรอในรถก่อนจะไปดู

แก้มบุ๋ม : วันนี้ไม่ได้ทำอะไรเลย ฉันตื่นแต่เช้า ลงมาชั้นล่างเพื่อใช้ชีวิต เก็บข้าวของและกลับไปนอน ชีวิตดำเนินไปเช่นนี้ ฉันยังไม่ได้ไปห้างสรรพสินค้าเลย

คุณจะไม่รอลูกสาวของคุณเหรอ?

แม่ลี : เท่าที่ลูกสาวจำได้ ผมก็เรียนการแสดง ครับ เหมือนเรียนโฆษณาเอง ผมปั้นเธอ และบอกว่าผมจะดูแลเธอตั้งแต่อนุบาลถึงปริญญาตรี หลังจากนั้นมันก็เป็นชีวิตของฉัน แม่ของฉันไม่ดูแลฉันเลย เพราะเราต้องเริ่มทำให้พวกเขารู้ว่าอาชีพการงานเป็นอย่างไร การเดินเป็นอย่างไรบ้าง? การดำเนินการเป็นยังไงบ้าง? ฉันพาเขาไปถ่ายโฆษณา 100 ชิ้น แต่เขาไม่มีเลย แต่เขาก็ยังไป แม่ยอมแพ้ทุกโอกาส นี่เรียกว่าดูด้วยเหรอ? และตัวเธอเองไม่มีมงกุฎของนางสาวไทย วันหนึ่งลูกของฉันจะได้มงกุฎ ทำตามทุกสิ่งเพื่อให้ลูกของคุณมีวันนี้ คุณสามารถใช้ชีวิตได้เมื่อลูกมีครบทุกอย่าง ทั้งชื่อเสียง การงาน มงกุฎ ไม่มีอะไรให้ติดตาม เพราะเราสัญญาด้วยคำว่าสัญญาและความจริงแม่จะไม่ยุ่งกับฉันฉันคิดกับตัวเองเพราะตอนที่ฉันอยู่กับแม่ตั้งแต่อายุ 10 ขวบจนวันหนึ่งฉันมีลักยิ้มที่แก้มที่ประเทศไทยฉันชอบมากจริงๆ น่าเบื่อ. วันนี้ฉันอยากเป็นมาม่าลีของประเทศไทย เราไม่ต้องการมันอีกต่อไป คุณเพียงแค่ทำสิ่งของคุณเอง แล้วไงล่ะ? แค่ถาม. แม่ตอบเยอะมาก (หัวเราะ)

ลูกเขยของคุณเป็นยังไงบ้าง?

แม่ลี: น้อยคนนักที่จะเป็นเวทีที่พร้อมจะเข้ามาในบ้านเรา เรื่องราวความรักเพื่อความมั่นคง หลายๆ อย่าง ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นพรของเขา เขาไม่เคยหวงลูก ไม่ว่าเขาจะรักใครก็ตาม เพราะความรักเป็นเรื่องของคนสองคน อย่าเข้าไปยุ่งเลย รอคำแนะนำของเขาให้เราเมื่อมีอะไรเกิดขึ้นกับเขา

คุณคิดว่าชายคนนี้ถูกส่งมาโดยนางฟ้าจริงๆเหรอ?

ชีคบอม : แม่บอกเมื่อไหร่?

แม่ลี : ให้นางพูด ไม่งั้นจะลืม (หัวเราะ) เราบอกลูก ๆ ของเราว่าพวกเขาคือนางฟ้าของเรา ลูกชายคือนางฟ้า ลูกสาวคือนางฟ้า ลูกๆ ของคุณสามารถทำทุกอย่างที่บ้านได้ แต่อย่าทำข้างนอกนะ คุกจะรอคุณอยู่ ถ้าวันหนึ่งมีลูกชายอีกคนเข้ามา เขาจะเป็นคนโปรดของแม่ฉัน เหมือนลูกของแม่เขาคือนางฟ้าของแม่ฉัน บอกสิ่งนี้กับทุกคน ไม่ใช่เรื่องเกินจริง ฉันมีลูกสาวหนึ่งคน และลูกสาวของฉันจะต้องดีที่สุด ลูกชายของคุณจะต้องดีที่สุด ฉันจะดูแลพวกคุณทุกคน ปล่อยให้พวกเขาทั้งหมดหายไป มันเหมือนกับว่าคุณศักดิ์สิทธิ์สำหรับฉัน แต่คำว่านางฟ้าเป็นคำเดียวในครอบครัวของเรา

คุณคิดอย่างนั้นด้วยหรือไม่?

พ่อเจน: ฉันคิดว่าเขาเป็นผู้ชายที่อบอุ่นและจริงใจที่ไม่เที่ยวหรือดื่มเหล้า ไปไหนมาไหนก็ทำงาน เขาลงไปชั้นล่างไปหาบอมที่บ้าน แต่ฉันไม่ได้คุยกับบอม เขานำคอมพิวเตอร์มาและนั่งลงทำงาน บอมก็ทำหน้าที่ของบอม จากนั้นเขาก็กลับบ้าน เขาเป็นคนกระตือรือร้น ทำงานตลอดเวลา

พ่อชอบไหม?

พ่อเจน : ครับ หลังแต่งงานผมอยากทิ้งเขาไปดูแลผมต่อไป

ถึงเวลาคุยกับลูกเขยในอนาคตแล้วเราจะคุยเรื่องอะไร?

แก้มบุ๋ม : พ่อเป็นนักประชาสัมพันธ์โรงพยาบาล พีทพ่อขอคนนี้เข้ามาดูหน่อยสิ พีท หมอคนนี้ก็เป็นแบบนี้ นี่คือวิธีที่พีทดูแลคุณ มันเหมือนกับการเป็นนักประชาสัมพันธ์และดูแลทุกอย่างให้ปลอดภัย ปัจจุบันมีวัคซีนอะไรบ้าง? พีท มีโปรโมชั่นอะไรมั้ย? พ่อรีบบอกแม่..ในโรงเรียนของหลานชาย

คุณพ่อเจน : (หัวเราะ) เรามองไปสู่อนาคต หากเขามาเป็นลูกเขยของเราในอนาคตเราจะประชาสัมพันธ์ธุรกิจของเขาอย่างแน่นอน เพื่อนผมที่เคยไปรักษาที่โรงพยาบาลก็มาหลายคนแล้ว ใครมีปัญหา โทรหาผมแล้วผมจะคุยกับคุณ

แม่อยู่ไหน?

แม่ลี : ฉันชอบคุยกับเขาเพราะเราก็ชอบความสวยเหมือนกัน เวลามีอะไรใหม่ๆ เข้ามาในร่างกาย เราก็พูดแบบนี้ เพราะผมชอบใช้อาหารเสริมช่วยร่างกายครับ ดังนั้นเราจึงมีการสนทนาที่ดี