เพลง : สรัล
ศิลปิน : SARAN

ในวันที่ผมอึดอัด

ผมเปิด Beat Lo-fi

มันจะมีใครที่ไหนมารักคนถอดเสื้อโชว์ลาย

ผู้คนมากมายเข้ามาใช้กุศโลบาย

ทำให้ทุกอย่างมันแย่กว่าเดิมและมันสุดแสนจะโชว์ควาย

ผมลองโรยกายลงพนักพิก

มองรูปภาพที่แปะผนังที่มันได้ Cut Scene

ผมเริ่มอยากย้อนเวลา ผมอยากมี Time Machine

อยากย้อนกลับไปตอนเจ็ดขวบ ตอนนี้จะได้ไม่เจ็บปวด

อายุผมก็ยังน้อย แต่ผมต้องทำงานหนัก

และสุขภาพก็กำลังแย่ บางวันก็นอนไม่ตาหลับ

ผมเอานิ้วโป้งไปปัดรูป เห็นเด็กนักเรียนในนามบัตร

นี่มันคือผมจริง ๆ หรือว่าผมเองแค่ตาฝาด

ทำไมรอยยิ้มของผมตอนนั้นมันช่างดูงดงาม

มันคือรอยยิ้มที่บริสุทธิ์ตั้งแต่ที่ผมได้พบมา

ไม่ต้องแสร้งยิ้มในโลกปลอม ๆ เพราะโลกมนุษย์คือโลกละคร

และผมยินดีตะเกียกตะกาย ถ้าหากต้องตายในโลกปลอม ๆ

ผมนั่งทำเพลงเพื่อโล่ทอง ๆ

จนตอนนี้ผมมีเงินมีทอง

มีบารมี มีคนนับถือมีญาติสนิท มีมีมิตรมากอง

สิ่งที่ผมทำไม่คิดจะพอ และผมแม่งบ้ากว่า Rick & Morty

เพราะว่าเวลาไม่คิดจะรอ ทุกคืนผมเลยไม่คิดจะนอน

และสิ่งที่ดีที่สุดไม่ใช่การตบต่อย

แต่คือการได้นั่งเขียนเพลงเพื่อจะให้มันได้ปลดปล่อย

วันนี้ถ้ามีก็เก็บถ้าหากไม่มีก็ อดหน่อย

ผมมักจะยิ้มในทุก ๆ วันกับคนข้างในกระจกบ่อย

มองตาตัวเองเสมอบอกให้มึงสู้ๆ

ถึงแม้เส้นเสียงของมึงแตกหรือหูจะอู้ ๆ

ข้อความเด้งในโทรศัพท์แม่บอกให้สู้ลูก

เพราะว่าพระเจ้าจะมองเห็นผู้ทำ ไม่ใช่ผู้พูด

กูก็เลยต้องมานั่ง นั่งเขียนเพลงเหมือนเดิมอยู่วันยังค่ำ

กูก็ไม่รู้ว่าจะมีใครฟังมั่ง แต่ว่ากูไม่เคยซีขอโทษทีใจมันลั่น

เจอแม่งมาหมดทั้งคนแย่และก็ดี กู Born to be

กูไม่สนใครมันงั่ง ถึงแม้ว่ามันจะผ่านไปกี่ปี

แต่ว่าชื่อกูยังมีเพราะว่าใจกูมันมั่น โทษทีไอน้องเพราะว่าใจพี่มันปล้ำ

กูไม่เคยยอมกับทุกสิ่งกับทุกอย่างที่ได้ผ่านที่ได้พบ

กูยังต้องรอให้ตะวันมันตกดินเพื่อจะออกไปทำงาน

ที่มันค้างไว้ให้ครบ ทำงานตอนดึกและก็เช้าไม่ได้ลด

บางวันไปต่างจังหวัดหน้าครอบครัวไม่ได้พบ

แต่กูเหนื่อยเพื่อได้บ้านเพื่อได้รถทุก ๆ

อย่างเพื่อครอบครัวกูทั้งหมด กูยังคงสู้ถึงร่างกายกูไม่ครบ

กูไม่เคยบอกว่ากูเก่งไปกว่าใคร

และกูไม่เคยสนใจใครจะเก่งไปกว่ากู

ดาวไม่จำเป็นจะต้องเด่นไปกว่าไฟ

กูเลยช่างแม่งปะไรใครจะเด่นไปกว่ากู

ถ้ามึงไม่ชอบเชิญมึงเผ่นไปจากกู

กูต้องขอโทษถ้ามึงเจ็บใจจากกู

เพลงนี้จะยืนยันว่ากูสู้

และมึงก็ไม่มีวันจะที่จะเจอใครอย่างกู

กูอยากจะบอกอะไรให้นะเว้ย นี่มันแหละมันคือชีวิต

มึงจงดำเนินชีวิตเหมือนวันสุดท้าย และทำทุกอย่างให้สุดในทุกวินาทีนี้

ผู้คนนั้นต่างกันทุกสิ่งทุกอย่างรวมถึงวิธีคิด การมีศัตรูมันไม่ได้ดีไปกว่าการมีมิตร

กูเคยโดนด่ามาหมดจะเด็กกระโปกหรือแชมป์กาก

แต่ว่าสุดท้ายกูปล่อยผ่าน กูแค่ไม่อยากจะแย้งด่า

และเพลงๆ นี้กูมี 1 คำที่แก๊งฝาก

คือผู้จัดการกู Thaitay ส่วนดีเจกู Bangbaht เว้ย