พราวฟ้าเป็นนักแสดงอิสระ?
อ่าว ฟ้า : ใช่ ตอนนี้ไม่มีการถ่ายทำ ส่วนใหญ่จะลงคลิปในช่องยูทูปของตัวเอง
มีเวลา 3 วันในการหมั้น คุณต้องการเชิญกี่คน? คุณมองว่างานแรกจะเล็กไปไหม?
พราวฟ้า ครอบครัวและเพื่อนสนิทเท่านั้น บ้านละ 120 รวม 240
เสี่ยโบ๊ท : เอาเฉพาะคนที่สนิทจริงๆ
สินสอด?
เรือ Xinya: ประมาณหนึ่ง อาจจะไม่มากมาย อาจจะ 100 ล้าน 1 พันล้าน หรือประมาณหนึ่ง ฉันคิดว่านี่คือจุดเริ่มต้นของชีวิตแต่งงาน
พราวฟ้า : แหวนสวมที่นิ้วนางข้างซ้าย เป็นแหวนหมั้น เพิ่งรู้ เพราะไปถ่ายรูปแต่งงานดังนั้นใส่ไว้ก่อน
เขากล่าวว่าฝ่ายที่หมั้นหมายนั้นไม่มีภาระผูกพันที่ต้องทำสิ่งใด มีแต่ภาระผ่อน อีกอย่าง บอกว่ารายชื่อเมียหาย?
เสี่ยโบ๊ท : งานหมั้น แต่ง ผมไม่รู้ นั่งดูคนเดียวแล้วเขาจะถามคุณว่าชอบไหม
แล้วเรามีสิทธิ์บอกไม่ชอบมั้ย?
เสี่ยโบ๊ท : ผมก็ว่าดี
พราวฟ้า : ก็มีบ้าง แต่ขอผมตัดสินใจก่อน
เรือแตก: ฉันจะบอกคุณว่าต้องทำอย่างไร ถามว่าทำไมฉันถึงคิดว่านี่จะเป็นเรื่องของการอภิปรายทั่วไป ผมจึงแบ่งหน้าที่กันทำ คุณชอบอะไร คุณต้องการอะไร? ไปกันเถอะ. ฉันแค่เปลี่ยนหัวเรื่องและแม้กระทั่งชื่อหัวเรื่องที่อยู่ท้ายชื่อ: Proud Fahey สิ่งนี้ไม่เกี่ยวข้องกับหุ่นยนต์
ชุดหมั้นมีกี่แบบ?
พราวฟ้า : มี 2 ชุด ชุดหนึ่งเป็นแบบไทย จากนั้นเป็นชุดพิธีชงชาแต่ไม่มีชุดจีน
เสื้อผ้าของคุณพร้อมหรือยัง?
พราวฟ้า : ตอนนี้ประมาณ 70% แล้วค่ะ มี2ชุดชุดเดิม แบล็คดรอป หน้างานวอล์คอินและอาฟเตอร์ปาร์ตี้
คุณจะแต่งงานเมื่อไหร่
ภูมิใจ Fahey: 29 มกราคม
สิ่งนี้ดูเป็นมงคลหรือไม่?
Xiya Chuan: จริงๆ ตอนแรกก็ดูฤกษ์อยู่ แต่ดูปฏิทินจันทรคติไปๆ มาๆ ว่าวันไหนฤกษ์ดี ชงหรือไม่ แค่นั้น สุดท้ายขอแยกวัน บางคนแต่งงานวันเดียวกัน แต่อยากให้แยกวัน ฉันชอบที่จะนึกถึงวันหมั้นของฉันในฐานะครอบครัวที่สนิทกันเพราะเกรงว่าวันแต่งงานจะจัดการไม่ทั่วถึง.
วันแต่งงานมีแขกกี่คน?
เรือซินหยา: มีประมาณหนึ่งพันคน
คบ 3 ปี ความสัมพันธ์เป็นไงบ้าง? รู้จักกันได้ยังไง? ได้ข่าวว่าเสี่ยโบ๊ทดูละครเรื่องนี้ และหลงเสน่ห์ผู้หญิงคนนี้มาก เจ้าชู้จริง?
เสี่ยโบ๊ท : จริง ๆ จากละคร กรงกรรม ผมไม่เคยดูละครเลยในชีวิต เพื่อนแนะนำมาบอกว่าละครเรื่องนี้ดีมาก คล้ายๆ ชีวิตเราที่จีนเลย เขาบอกให้ลองดู การแสดงจบลงไปนานแล้วเช่นกัน ดังนั้นเรามาสรุปกัน ผมดูจนเจอฉากที่มารกับลุงสี่ไปหยิบเหรียญ และประมาณนิ้วที่สี่ของลุงที่ฉันชี้ไปที่ทีวี คงต้องเป็นการโทรจริงๆ พูดภาษาตัวเอง จากนั้นผมก็หยิบโทรศัพท์ที่อยู่ข้างๆ เปิด Google มาลากรองกรรมคือใคร? ฉันเพิ่งคลิกที่มันแล้วกล่าวสวัสดี
ฉันถามคุณสิ่งหนึ่ง อย่างนี้ต้องเล่น มันคืออะไร
เสี่ยโบ๊ท : ใจคือไม่รู้จักเขามาก่อน ไม่เคยดูเขาเล่น ไม่รู้ว่าเป็นนักแสดง แค่เห็นฉากนั้นเราก็ฟินแล้ว
พราวฟ้า : แล้วไม่ชอบนางเอกคนอื่นเลยเหรอ?
เสี่ยโบ๊ท : ชอบต่อยครับ ผมพิมพ์ไปตรงๆ แต่เขาไม่ตอบกลับมาประมาณ 1 ปี
เห็นเขาเดินตรงไปก็ไม่ตอบ แต่ต้องการบอกให้เขารู้ด้วยการกดถูกใจทุกๆ รูปซ้ำๆ ใช่หรือไม่?
เสี่ยโบ๊ท : ผมว่าเป็นขั้นตอนพื้นฐาน อยากให้เขารู้ว่าเราชอบเขา กดจากรูปแรกไปรูปสุดท้าย
พราวฟ้า : ก็เห็นอยู่ เพราะโดนกดดันเยอะ แต่ไม่สนใจว่าเป็นแฟนกันหรือเปล่า? ฉันคลิกเพื่อดู ตอนนั้นสับสนมากไม่รู้ว่าคนนี้เป็นใคร แล้วเขาจะเขียนชื่อ IG ว่า Boat Yindee แล้วเปลี่ยนเป็น Yindee Man สไตล์การแต่งตัวคือ หัวทอง กางเกงเขียว เสื้อแดง ก็จะงง
เสี่ยโบ๊ท : เป็นช่วงที่ค้นพบตัวเอง
พราวฟ้า : จริงๆ มีรูปเยอะกว่านี้ ฉันเองตั้งแต่คบกับเขา ฉันกดลบเพื่อให้เขาเปลี่ยนสไตล์
พอเห็นแล้วเราเปิดดูเลยไหม?
พราวฟ้า : หนึ่งปีผ่านไป
แล้วเกิดอะไรขึ้น?
เสี่ยโบ๊ท : ผมถือว่าเขาคือเพื่อนของผม เลยบอกว่าไปติดต่อมา ชอบผู้ชายคนนี้จัง มีแฟนยัง? เขาพูด. แล้วฉันก็ลืมคนที่ไม่รู้จัก แล้วผ่านไปเกือบปี เพื่อนก็ติดต่อมา ฉันก็ลืมเรื่องราวอันน่าเวียนหัวนี้ไป เขาบอกว่าตอนนี้พี่ชายของเขาควรจะเป็นโสดแล้ว ลองคุยกับฉันอีกครั้ง ฉันทักทายอีกครั้ง สวัสดี รอบที่สอง. ครั้งที่สองเขาตอบ เขาบอกว่าเขาอยู่ที่บราซิลไม่ใช่ประเทศไทย
พราวฟ้า : ไปเที่ยวกับเพื่อนค่ะ
เสี่ยโบ๊ท : ผมก็เลยถามว่ามีโอกาสไปกินข้าวด้วยกันปกติไหม เขาก็บอกโอเค กลับมากินข้าวเย็นกันรอมานานกว่าหนึ่งเดือน
วันแรกที่กินข้าวด้วยกันคุณสร้างวีรกรรม?
เสี่ยโบ๊ท : วันแรกเจอกันที่ร้านแถวถนนสุขุมวิท บ้านผมอยู่พุทธมณฑลสาย 2 ฉันกะเวลาผิดเลยเป็นชั่วโมงครึ่ง ฉันเดินเข้าไปในร้านแล้วขมวดคิ้วหน้าตูด
พราวฟ้า: ผมเป็นคนหนึ่งที่เวลาหิวจะโมโห เหมือนปวดหัวและโมโหเวลาไม่ได้กินข้าว
ประโยคแรกพูดว่าอะไร?
เสี่ยโบ๊ท : หน้าไม่พูดไม่จาถามตอบผมเริ่มประหม่า เราไม่รู้ว่าเขาโกรธและหิว
พราวฟ้า : สั่งแล้ว แต่ต้องรอก่อน
เสี่ยชวน : หลังจากกินไปสองคำก็เริ่มรู้สึกดีขึ้น โล่งใจ เริ่มพูดได้ พูดหมดวัน ต่างคนต่างกลับ พอกลับถึงบ้าน ถามเขาว่ามีโอกาสไปต่อไหม ถ้าเขาไม่ชอบเรา เราจะรู้เอง เขาก็บอกว่าโอเค ไปเถอะ
ดอกไม้แห่งความภาคภูมิใจ: ตอนนั้นฉันหว่านก่อนไม่ได้อะไรเลย
คุณเห็นอะไรในตัวเขา
พราวฟ้า : เวลาเขายิ้มโลกสดใส เวลาเขาพูด มันเป็นธรรมชาติ ไม่เหมือนผู้ชายคนอื่นที่มีแบบแผน อยู่ด้วยแล้วสบายใจ 100% เป็นตัวของตัวเอง
แต่หลังจากคบกันได้ระยะหนึ่งทั้งคู่ก็มีปัญหาร้ายแรงเช่นกัน คุณแม่คุณโบ๊ทกังวลไหมเวลามีคนเข้ามาในชีวิต?
เสี่ยโบ๊ท : แม่ผมเป็นคนที่รักและหวงผมมาก เพราะผมไม่เคยพาผู้หญิงคนไหนเข้าบ้าน เพราะฉันคิดไปเองว่าถ้าคนที่พาฉันไปถูกจริงๆ ฉันบอกพราวก่อนจะเจอเขา ตอนนั้นฉันไปเที่ยวยุโรป แล้วบอกแม่ว่าจะจีบพร้าวแม่เห็นหน้าก็เกร็ง เราเป็นอย่างไรบ้าง เขาถามว่าทำอาชีพอะไร. ฉันบอกว่าฉันเป็นนักแสดงและเขาก็น่ารัก แค่ไม่พูด จนสุดท้ายเมื่อฉันกลับมาจากยุโรปและพาเขาไปทานอาหารเย็น เขาก็ยังดูเฉยเมยราวกับว่าเขากำลังเข้าหาผู้ใหญ่ที่มีความสามารถ เขาซื้อของขวัญให้ทั้งแม่และพ่อ แต่ก็ยังไม่ได้ผล ยังไม่ได้เข้า.
แม่ของคุณพูดอะไรเกี่ยวกับเรือบ้างไหม?
เสี่ยโบ๊ท : เขาบอกค่อยๆ ดูกันไป แต่เขาไม่เข้ามาทำให้เราประหม่า ยังไม่เคยไป แต่คิดว่าคงต้องใช้เวลา เขาไปค้นประวัติของไพรด์ เขาทำอะไรที่นั่น? เขาเป็นห่วงมาก
กว่าแม่จะฟื้นต้องใช้เวลานานแค่ไหน?
เสี่ยโบ๊ท : ครั้งหนึ่งผมคุยเรื่องคบกับพราวได้ประมาณ 2 เดือน ผมก็ไปบอกพ่อแม่ว่าจะแต่งงานกับพราว คราวนี้เขายิ่งหงุดหงิด
พราวฟ้า : เขาบอกว่ารักมาสักพักแล้วและกำลังคิดเรื่องแต่งงาน
เสี่ยโบ๊ท : ผมบอกแม่ว่าจะแต่งงานกับพราว ฉันตัดสินใจแล้วและเขาก็สับสนแต่ฉันไม่ได้บอกว่าเมื่อไหร่ แต่ผู้ชายคนนี้คือคนที่ใช่ ฉันไม่รู้ว่าอนาคตจะเป็นอย่างไร แต่ฉันคิดว่าผู้ชายคนนี้คือคนที่ใช่ คราวนี้เขายิ่งหงุดหงิดเขาพูดว่า
พราวฟ้า : เล่นขายของเหรอ? คุณใส่อะไร
เสี่ยโบ๊ท : ไม่หรอก ตอนจบเขาด่าว่าทำไมเร็วจัง
ผ่านด่านแม่นางมาได้ยังไง
เวสท์เอเชียโบ๊ท : ผมก็พาไปเจอเขาบ่อยๆ เรียนต่อกับพราวก็เริ่มรัก นอกจากนี้ แม่ของน้องพราวก็เข้ามาในชีวิตด้วย เขากลายเป็นลูกสาวสองคนโดยแม่ของฉันอายุ 75 ปีและแม่ภูมิใจอายุ 52 ปี ตอนนี้เธอสนิทกับแม่ที่ภูมิใจมาก ตอนนี้ทั้งสองอยู่ด้วยกัน
เลี้ยงลูกสร้างเงินล้านได้จริงหรือ?
เสี่ยโบ๊ท : เมื่อก่อนผมอยู่กับใครก็เป็นเรื่องปกติ เรามีจำนวนมากกว่าเขาและเราเชียร์เขา แต่ฉันจะซื่อสัตย์กับทุกคน ไม่ใช่ว่าเราพอกันแล้วทิ้งกันไป คบกันมากี่เดือน 6 เดือน? รวมๆ กันไป แต่ถ้าผ่านโปร 6 เดือนนั้นไปต่อได้ แต่ถ้าไม่ผ่านโปร สมมติผมเลิก 3 เดือนก่อน ผมจ่ายเต็มจำนวน 3 เดือนที่เหลือ อย่าเสียเวลาของคุณด้วย เกิดวันไหนรู้สึกไม่ดี เวลาไม่ชอบ เวลาเบื่อๆ
มันเหมือนกับการซื้อของและกินมันจริงเหรอ?
เสี่ยโบ๊ท : คล้าย ๆ กัน แต่มีผลประโยชน์ร่วมกัน
แสดงว่าเราไม่ได้เจอหน้ากัน?
เสี่ยโบ๊ท : ใช่ ยังไม่ได้เปิดตัว
เขาสามารถจับมันได้หรือไม่?
เสี่ยโบ๊ท : ครับ วันนั้นโชคร้ายมาก
พราวฟ้า:ไปกินข้าวกัน อาจเป็นครั้งที่สอง เรานั่งกินข้าวกัน เขาวางโทรศัพท์ลงบนโต๊ะแล้วพลิกหน้าจอ จากนั้นมีการโทร. ฉันเหลือบไปเห็นชื่อลูกสาวฉันนั่งอยู่ตรงนี้ ลูกสาวฉันคือใคร? เพราะฉันโอเคถ้าเขาคุยกับใครก่อนฉันแล้วคุยได้ เพราะเรายังไม่ได้ตกลงคบกัน แต่กลับมาบอกว่าถ้าคุยกับผู้หญิงคนอื่นก็หยุดเถอะเพราะเขาไม่อยากทำให้ใครเสียใจเราไม่อยากเป็นมือที่สาม
เสี่ยโบ๊ท : คืนนั้นกลับไปสะสาง เสร็จแล้วค่ะ ยังเหลือเวลาอีก 3 เดือนใช่มั้ยคะ? ฉันเป็นโสดในวันรุ่งขึ้น ฉันต้องเลือกทางเดินของฉันเอง
เลิกเจ้าชู้แล้วจริงเหรอ?
เสี่ยโบ๊ท : ตั้งแต่คบกันมาไม่เคยทะเลาะกันเพราะเรื่องผู้หญิงเลย ถ้าไปแล้วไม่มีแล้วเพราะเราสัญญากับเขาแล้วว่าเราจะเป็นคนดี
เวลาจะเสนอก็ไม่ได้กดดันอะไรมากมาย เกิดอะไรขึ้น?
พราวฟ้า : จริงๆ เวลาจะจัดงานแต่งงานเราเลือกสถานที่ มีการนัดหมายแต่ไม่มีเหตุการณ์คุกเข่าเกิดขึ้น ฟิล ผู้หญิงก็อยากมีโมเม้นที่ผู้ชายขอ ก็น่ารักดี จะได้เก็บเป็นความทรงจำ แล้วเมื่อไหร่นายจะยอมมาชอบฉัน ไปคุยแต่ใกล้วันแล้วเมื่อไหร่จะยอมคุกเข่า ฉันพูดติดตลกกับเขา
เสี่ยโบ๊ท : ก็เห็นสภาพผมเป็นแบบนี้ นี่เป็นเรื่องยากมากสำหรับฉัน ฉันไม่โรแมนติก ฉันหยาบกับอาชีพของฉัน ฉันอยู่กับผู้ชายเท่านั้น เราก็ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร เราแค่คิดว่าเราชอบที่เขาพาเราไปดำน้ำแล้วเราก็มีความสุขมากเวลาลงไปใต้น้ำเหมือนได้เปิดโลก เลยคิดว่าจะไปเกาหลี และขอให้เพื่อนๆ ช่วยหาตู้ปลา อยากให้บรรยากาศเชื่อมโยงกับเรื่องราวของเรา แต่วันนั้นการลงจอดทันทีนั้นยุ่งเหยิง วันนั้นเราต้องออกเดินทางทันที แต่วันนั้นฝนตก หาบ้านให้อยู่ยาก เข้ามาแล้วไม่มีเวลาแต่งเลย แค่ใส่เสื้อก็ออกไปได้แล้ว ออกมาปุ๊บก็ไปกินข้าวกินบาบีคิวกัน ทั้งสองมีใจตรงกันเกือบจะเป็นศัตรูกัน ฉันไม่สนใจเรื่องนี้ ฉันคิดว่าการคุกเข่าจบลงแล้ว เขามีความสุขมากเมื่อเขาขอเสร็จ
พราวฟ้า : ตอนนั้นมีความสุขมาก ช่วงเวลาแห่งข้อเสนอเกิดขึ้นจริงๆ
เสี่ยโบ๊ท : ผมทำดีที่สุดแล้ว และฉันไม่ค่อยร้องไห้ต่อหน้าผู้คน วันนั้นฉันยังร้องไห้แล้วก็คิดว่าเป็นวันที่มีความสุขจริงๆ
ผมคิดว่าเรื่องราวจะดำเนินไปได้ด้วยดี แต่เกิดอะไรขึ้น?
เสี่ยโบ๊ท : พอขึ้นรถก็เริ่มถามผม
พราวลอว์: ฉันจำได้ ทำไมแม่ไม่ไปด้วย หรือน้องสาวที่ฉันรักที่สุดในชีวิต ทำไมเขาไม่มาเห็นช่วงเวลาที่สำคัญที่สุดนี้? ฉันเติบโตมากับแม่และน้องๆ ในครอบครัวที่สนิทกันมาก ฉันหวังว่าเขาจะอยู่ที่นั่นทุกครั้งที่ฉันมีความสุข เลยร้องไห้กลายเป็นเขารู้สึกว่ายังทำได้ไม่ดีพอ?
เราก็เลยทะเลาะกัน?
เสี่ยโบ๊ท : วันนั้นเราไม่ได้คุยกันเลย ฉันแค่ไม่เข้าใจในอารมณ์ของฉัน ฉันคิดว่าฉันทำดีที่สุดแล้ว แต่หลังจากนั้นไม่นาน ฉันก็เริ่มเข้าใจเขา เขาอยากให้แม่อยู่กับเขาจริงๆ เพราะเขารักแม่มากฉันจึงกลับเมืองไทย เขาโกหกฉัน เขาไปศัลยกรรมตาที่เกาหลี แล้วบอกตัดไหมต้องอยู่อีก 7 วันถึงจะกลับได้
พราวฟ้า : ทำแบบลายจุดเลยไม่ต้องตัดไหม? มันละลายอย่างสมบูรณ์ แต่ข้าบอกแล้วว่าจะอยู่ต่ออีก ๗ วัน เจ้าจงกลับไปก่อน เดี๋ยวฉันอยู่เกาหลีคนเดียวดีกว่า
West Asia Boat: เขามาคนเดียว ฉันกลับมาแล้ว
งอนจริงเหรอ?
พราวฟ้า : เสียใจมาก ย้อนดูเหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้น ลองอยู่คนเดียวและดูว่าคุณรู้สึกอย่างไรกับเหตุการณ์นี้
และได้คำตอบ?
อ๊อฟ : ตอนนั้นยังโกรธเขาอยู่มาก ทุกคนรู้ แต่ทำไมไม่บอกแม่ ถามแม่ แล้วก็บอกแม่ด้วย
เมื่อมองย้อนกลับไป นับเป็นมิติใหม่ของอุตสาหกรรม การคุกเข่าขอผู้ชายแต่งงานหมายความว่าอย่างไร?
พราวฟ้า : จริงๆ ผมมีคำถามครับ คุณถามฉันอีกครั้งได้ไหม ฉันยังต้องถามอีก แต่เขาบอกว่าไม่ ฉันพยายามอย่างเต็มที่แล้ว เมื่อทำอีกครั้งสถานการณ์ก็ไม่เหมือนเดิม แต่ฉันยังไม่ได้ให้แหวนเขาเลย ฉันเลยบอกพี่สาวว่ากำลังจะถ่ายพรีเวดดิ้ง น้องชายดูแลทุกอย่าง ทั้งสองได้เช่าเรือยอทช์เพื่อจัดการสถานที่ของโรงแรมในวันนั้นและทุกอย่างก็ลงตัว นั่นเป็นเหตุผลที่คุกเข่าขอผู้ชายในวันนี้แล้วมีครอบครัวทั้งสองฝ่ายในวันนั้น จากนั้นบรรยากาศก็ใกล้ชิดและท้องฟ้าก็สวยงาม ที่จะอยู่กับคนที่เรารัก ฉันจึงคุกเข่าลง
เมื่อไหร่ที่จะปรึกษาว่าพ่อของคุณเป็นแม่ของเขา?
พราวฟ้า : ไม่มีใครรู้นอกจากพี่สาวกับแม่
แล้วเรากับผู้หญิงคนหนึ่งคุกเข่าต่อหน้าเราล่ะ?
เสี่ยโบ๊ท : ตกใจ ไม่คิดว่าจะกล้าทำขนาดนี้
Proud Fahey: Proud Fahey ไม่ทนต่อผู้ชาย แต่เขาก็คุกเข่าลงอยู่ดี ทุกอย่างพร้อมสำหรับสองครอบครัวที่จะอยู่ด้วยกัน ฉันอยู่กับพ่อและไม่เคยเห็นพ่อร้องไห้ พ่อของฉันร้องไห้ในวันนั้น เรายังมีความสุขมากที่ได้เห็นพ่อแม่ของเรามีความสุข
ทำไมคุณถึงทะเลาะกับสามีในอนาคตของคุณ?
พราวฟ้า : เวลาไปเที่ยวกันก็มีพราวเป็นเพื่อนที่ดี เรือความสัมพันธ์ใหม่ West Asia ก็ไปเข้าร่วมด้วย และเมื่อเขาดื่มเขาจะดื่มไม่อั้น วันนั้นกลายเป็นเนื้อคู่ ตาขวาง ตะคอก พูดจาหยาบคาย ไม่รู้จะพูดอะไร ท้าผมไปมา ให้ตีคุณ ฉันโกรธเหมือนฉันกำลังท้าทายอำนาจมืด ทำไมคุณพูดแบบนั้น? ไม่มีใครทำอย่างนั้นกับเรา นี่เป็นการท้าทายอำนาจครั้งแรก ฉันหยิบขวดขึ้นมาแล้ว แต่ฉันถูกยับยั้งไว้ เพื่อนต้องห้าม ถ้าเขามาอีก ฉันโดนจริงๆ แต่สุดท้ายเพื่อนก็แยกทางอยู่ดี คือ ถ้าเมาแล้วอยากให้คนเข้าข้างเหมือนมีปมก็เมาทันที แม้จะกระโดดลงไปในสระ เขาก็ไม่รู้ตัวว่าตัวเองได้กระโดดลงไปเมื่อตื่นขึ้น
ผลลัพธ์เป็นอย่างไร?
เสี่ยโบ๊ท : ตื่นมาจำไม่ได้ว่าทำอะไร พอฉันตื่นเขาก็ไม่พูดกับฉันเลย
พราวฟ้า : ฉันจะล็อคห้องไม่ให้เขานอน เพราะฉันทนอยู่กับเขาไม่ได้จริงๆ เขาทำซ้ำจนถึงตี 5
คุณจะมีลูกไหม
เสี่ยโบ๊ท : อยากได้ครับ ดังนั้นจะไม่มีเวลาว่างซึ่งหมายความว่าจะมีเวลาติดตามและดูแลเด็ก ๆ เราหวังว่าเด็ก ๆ จะเติบโตไปพร้อมกับเรา
